ความหมายของสื่อ (สิ่งที่เป็นแนวคิดและคำจำกัดความ)

สื่อคืออะไร:

การสื่อสารหมายถึงเครื่องมือช่องทางหรือรูปแบบของการส่งข้อมูลที่มนุษย์ใช้เพื่อดำเนินกระบวนการสื่อสาร

สื่อนั้นกว้างมากตั้งแต่การเขียนจนถึงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในปัจจุบัน

ตามแนวคิดของวิธีการสื่อสารที่แน่นอนบทบาทของผู้ส่งและผู้รับสามารถเปลี่ยนได้หรือไม่ นั่นคือเหตุผลที่สื่อตอบสนองต่อกระบวนทัศน์การสื่อสารที่สำคัญอย่างน้อยสองประการ:

1) การสื่อสารทางเดียวซึ่งมีเพียงหนึ่งวิชาที่ทำหน้าที่เป็นผู้ส่งต่อผู้รับ

2) การสื่อสารสองทิศทางหรือหลายทิศทางซึ่งผู้รับหรือผู้รับกลายเป็นเครื่องส่งสัญญาณและในทางกลับกัน

บทบาทของสื่อ

หน้าที่หลักของสื่อคือการส่งข้อความซึ่งถูกส่งจากผู้ส่งไปยังผู้รับ

นอกจากนี้พวกเขาเติมเต็มฟังก์ชั่นที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นเช่นการแจ้งชักชวนนำเสนอความคิดแรงจูงใจการมีส่วนร่วมและสนุกสนาน ทุกอย่างจะขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ในการใช้งาน

ประเภทของสื่อ

สื่อมักจะถูกจัดให้อยู่ในรูปแบบที่แตกต่างกัน แต่ วิธีที่แพร่หลายมากที่สุดที่จะทำมันตอบสนองต่อชนิดของข้อมูลที่พวกเขาถ่ายทอดข้อมูลความสนใจของประชาชนหรือความสนใจส่วนตัว

ในแง่นี้ความแตกต่างพื้นฐานสามารถทำระหว่างสื่อบุคคลและสื่อสังคม มาดูกัน

สื่อความสนใจส่วนบุคคล

วิธีการสื่อสารระหว่างบุคคลหรือความสนใจส่วนบุคคลทำหน้าที่สร้างการสื่อสารระหว่างผู้คน พวกเขาเป็นคนที่อนุญาตให้มีคนสองคนหรือมากกว่านั้นในการสื่อสารภายในพื้นที่ส่วนตัว ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องตอบสนองต่อกระบวนทัศน์การสื่อสารสองทาง ตัวอย่างเช่น

• ไปรษณีย์ไปรษณีย์โทรเลข (รหัสมอร์ส) โทรศัพท์ (โทรศัพท์ชีพจรโทรศัพท์เสียงโทรศัพท์มือถือและ สมาร์ทโฟน ) จดหมายอิเล็กทรอนิกส์เครือข่ายการส่งข้อความด่วนและอื่น ๆ

สื่อสาธารณะที่น่าสนใจ

สื่อที่เป็นที่สนใจของสาธารณชนหรือที่รู้จักกันในนามสื่อมวลชนหรือ สื่อมวลชน มีจุดประสงค์เพื่อสื่อข้อมูลสาธารณะให้แก่ประชาชน โดยทั่วไปแล้วพวกเขาจะถูกควบคุมโดยกระบวนทัศน์การสื่อสารทางเดียวแม้ว่าจะมีข้อยกเว้น

โซเชียลมีเดียมีพลังมหาศาลที่จะมีอิทธิพลต่อชี้นำและกำหนดความคิดเห็นสาธารณะ เพราะฉะนั้นมันก็ยังเป็นที่ขนานนามว่าเป็นอำนาจที่สี่ด้วยเหตุผลนี้หนึ่งในวัตถุประสงค์หลักของรัฐบาลที่ไม่เป็นประชาธิปไตยคือการตรวจสอบสื่ออิสระและใช้เพื่อประโยชน์ของพวกเขา

ประเภทของโซเชียลมีเดีย

สื่อสังคมออนไลน์นั้นขึ้นอยู่กับแพลตฟอร์มและรูปแบบที่ใช้สื่อสาร

สื่อสิ่งพิมพ์

สิ่งพิมพ์ที่พิมพ์ทั้งหมดเช่นหนังสือพิมพ์นิตยสารแผ่นพับ ฯลฯ ใช้เป็นสื่อสิ่งพิมพ์ซึ่งใช้เป็นสื่อกลางในการส่งข้อมูล มันเป็นวิธีการสื่อสารที่เก่าแก่ที่สุด

ยุคทองของมันมีตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 ถึงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20 ขณะนี้ยังคงเป็นสื่อที่ให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรี แต่ความสนใจของประชาชนทั่วไปในนั้นก็ค่อยๆปฏิเสธที่จะโยกย้ายไปยังสื่ออื่น ๆ เช่นวิทยุโทรทัศน์และแพลตฟอร์มดิจิทัล

ดูเพิ่มเติมที่:

• Prensa.Periodismo

สื่อวิทยุ

สื่อการสื่อสารทางวิทยุเป็นสื่อที่ใช้คลื่นวิทยุในการส่งสัญญาณเสียง ในแง่นี้การเข้าถึงคลื่นวิทยุนั้นยิ่งใหญ่กว่าสื่อที่เป็นลายลักษณ์อักษร

หากต้องการฟังการส่งสัญญาณของพวกเขามันก็เพียงพอที่จะมีอุปกรณ์รับคลื่นวิทยุ ข้อดีบางประการของวิทยุคือความรวดเร็วประสิทธิภาพและต้นทุนการผลิตต่ำ มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ศตวรรษที่ 19 ที่ยังคงมีผลบังคับใช้และใช้สื่อทั้งแบบอนาล็อกและดิจิตอล

โรงภาพยนตร์

มันจะปรากฏในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 และถือว่าเป็นสื่อภาพและเสียง แม้ว่าวันนี้สื่อนี้มุ่งเน้นไปที่การสร้างสุนทรียะและความบันเทิงเป็นหลักในอดีตโดยเฉพาะในทศวรรษแรกของศตวรรษที่ 20 มันมีบทบาทสำคัญในการสื่อสารมวลชน โรงภาพยนตร์กลายเป็นช่องว่างสำหรับข้อมูลและโฆษณาชวนเชื่อทันทีก่อนที่จะปรากฏตัวทางโทรทัศน์

เมื่อทีวีปรากฏขึ้นในบ้านโรงภาพยนตร์ก็สามารถมุ่งเน้นไปที่อาชีพเฉพาะของมัน: การสร้างวาทกรรมโสตทัศนูปกรณ์เพื่อความงามและวัฒนธรรม

โทรทัศน์

โทรทัศน์เป็นสื่อสังคมออนไลน์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก มันเป็นส่วนหนึ่งของสื่อภาพและเสียงเช่นเดียวกับวิทยุเพราะมันใช้เทคโนโลยีเสียงและภาพในการส่งข้อมูล ขอบเขตของมันมีขนาดใหญ่มากในแง่ของความครอบคลุมและประชากรที่สามารถเข้าถึงได้ นอกจากนี้การนำเสนอเนื้อหามีความหลากหลายและมุ่งเป้าไปที่ผู้ชมทุกประเภท: การศึกษา, สุขภาพ, ความคิดเห็น, บันเทิง, นิยาย, ข้อมูล, สารคดี, ฯลฯ สิ่งประดิษฐ์ของเขามีอายุย้อนไปถึงศตวรรษที่ 20

เสริมหรือหมายถึงเสริม

มันหมายถึงสื่อทั้งหมดที่ให้บริการในการส่งข้อความไปยังชุมชนที่ดำเนินการเสริมหรือฟังก์ชั่นเสริมไปยังสื่อแบบดั้งเดิม ตัวอย่างเช่น: ป้ายโฆษณากลางแจ้ง, โปสเตอร์, แคตตาล็อกซื้อ, ปฏิทินฟรีจัดจำหน่ายโดย บริษัท, ตัวอย่าง, หนังสือเวียน, ใบปลิว, ฯลฯ

สื่อดิจิทัลหรือสื่อสิ่งพิมพ์

สื่อดิจิทัลเป็นสื่อที่ใช้อินเทอร์เน็ตเพื่อเผยแพร่เนื้อหาและข้อมูล พวกเขาปรากฏตัวในปลายศตวรรษที่ 20 ด้วยการพัฒนาวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารใหม่และตั้งแต่นั้นมาพวกเขาได้ก่อให้เกิดการปฏิวัติในแบบที่ผู้คนบริโภคผลิตและโต้ตอบกับข้อมูล

อินเทอร์เน็ตแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในกระบวนทัศน์ของการสื่อสารทิศทางเดียวไปสู่โมเดลหลายทิศทางเนื่องจากมันอนุญาตและต้องการการมีส่วนร่วมของผู้ใช้ ผู้ใช้ไม่เพียง แต่กำหนดการค้นหา แต่เป็นตัวสร้างเนื้อหา

ในขณะเดียวกันอินเทอร์เน็ตก็มีความเป็นไปได้ทั้งหมดของสื่อการสื่อสารในระบบเดียว: เสียง, รูปภาพ, ข้อความ, ฐานข้อมูล, เครื่องมือทำงาน, ช่องทางการสื่อสารระหว่างบุคคล ฯลฯ ด้วยอินเทอร์เน็ตเราสามารถเข้าถึงโทรทัศน์ภาพยนตร์หนังสือพิมพ์วิทยุโทรศัพท์และเครือข่ายสังคมออนไลน์ ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญหลายคนไม่คิดว่า มัน เป็นวิธีการสื่อสาร แต่สื่อสิ่งพิมพ์

ตัวอย่างเช่นเราสามารถพูดถึง:

• เครื่องมือค้นหาเช่น Google หรือ Yahoo; YouTube; Spotify; iTunes; Netflix; SoundCloud และอื่น ๆ

อย่างไรก็ตามสื่อเหล่านี้ยังคงขยายตัวและกระบวนการของการทำให้เป็นประชาธิปไตยและการเข้าถึงมวลชนยังอยู่ในระหว่างดำเนินการ

เครือข่ายสังคมออนไลน์

เครือข่ายสังคมเป็นส่วนหนึ่งของสื่อดิจิทัล อย่างไรก็ตามพวกเขาสมควรได้รับการกล่าวถึงแยกต่างหากเนื่องจากความซับซ้อนเนื่องจากมีอยู่ในสื่อทุกประเภททั้งระหว่างบุคคลและสังคม: สมาร์ทโฟนคอมพิวเตอร์โหมดการโต้ตอบทางวิทยุและโทรทัศน์เป็นต้น

โซเชียลมีเดียครอบคลุมทุกอย่าง เป็นช่องทางที่อนุญาตให้ส่งข้อความแบบทันทีและเป็นส่วนตัวรวมถึงการผลิตและส่งภาพวิดีโอเสียงและข้อความในบริบททางสังคมที่กว้างหรือใหญ่ พวกเขาปฏิวัติวิธีการให้กำเนิดการสื่อสารโดยสิ้นเชิงโดยข้ามฟังก์ชั่นทั้งหมดของรุ่นก่อนและเพิ่มองค์ประกอบพื้นฐาน: การผลิตเนื้อหาโดยผู้ใช้

ดังนั้นเครือข่ายสังคมหรือ RRSS จึงกลายเป็นช่องว่างสำหรับการส่งเสริมโครงการค่าแนวคิดแนวคิดสัญลักษณ์ความเชื่อสินค้าและบริการประเภทที่หลากหลายที่สุดผ่านการเชื่อมต่อของคนจริงผ่านระบบ เครือข่ายตามความสนใจร่วมกัน (ประวัติที่แชร์ที่ตั้งกิจกรรมระดับการศึกษาความเชื่อ ฯลฯ)

ในหมู่พวกเขาเราสามารถพูดถึง:

• Instagram; Google Plus; Snapchat; Twitter; Facebook; Facebook Messenger; แท็ก; WhatsApp; Skype; Line; MySpace; Telegram

สื่อสังคมทางเลือก

ทางเลือกของการสื่อสารหรือหมายถึงทางเลือกล้วนเป็นช่องทางการสื่อสารอิสระและข้อมูลทางสังคมทั้งหมดนั่นคือพวกเขาไม่ได้เป็นของหรือไม่ได้ถูกควบคุมโดยกลุ่มองค์กรขนาดใหญ่หรือรัฐ

สื่อประเภทนี้มักจะถูกระบุพร้อมกับวาระหรือสาเหตุของตนเอง (การร้องเรียนทางสังคม, สิ่งแวดล้อม, จิตวิญญาณ, การมีส่วนร่วมของพลเมือง, ชีวิตทางวัฒนธรรมในภาคส่วน ฯลฯ) พวกเขาพยายามที่จะสร้างพื้นที่สำหรับการเป็นตัวแทนของความต้องการปัญหาแนวทางและมุมมองที่โดยปกติจะมองไม่เห็นหรือถูกเซ็นเซอร์อย่างเปิดเผยโดยกลุ่มธุรกิจหรือรัฐตามตลาดหรือผลประโยชน์ทางการเมือง

ภายในหมวดหมู่นี้คุณสามารถค้นหาสถานีวิทยุและโทรทัศน์ชุมชนพอดแคสต์ตะเกียงและแหล่งข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ทุกประเภทเช่นเครือข่ายสังคมออนไลน์เว็บเพจบล็อกฟอรัม ฯลฯ