ความหมายของประวัติศาสตร์สากล (มันคืออะไรแนวคิดและคำนิยาม)

ประวัติศาสตร์สากลคืออะไร:

ประวัติศาสตร์สากลเป็นที่เข้าใจกันว่าเป็นการรวบรวมข้อเท็จจริงและสถานการณ์ที่มีการพัฒนาไปตามบริบทของมนุษย์ตั้งแต่การปรากฏตัวของมนุษย์จนถึงปัจจุบัน

ที่มาของคำนี้มาจากกรีก ἱστορία ซึ่งหมายถึง "ประวัติศาสตร์" และจากละติน Universalis ซึ่งหมายถึง "สากล"

วัตถุประสงค์หลักของประวัติศาสตร์สากลคือการนำเสนอตามลำดับเหตุการณ์และการจัดระเบียบสิ่งที่เป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์และการพัฒนาของเขาแบ่งออกเป็นช่วงเวลาช่วงเวลาที่สำคัญและโดดเด่นที่สุดของมนุษยชาติซึ่งอ้างอิงจากนักวิจัย ก่อนและหลังในประวัติศาสตร์

ตัวอย่างเช่นช่วงเวลาที่สำคัญอย่างยิ่งในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของการเขียน

เมื่อมนุษย์ถูกจัดการให้ออกจากบันทึกเกี่ยวกับวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ วิธีการพัฒนาเครื่องมือการเกษตรและองค์กรทางสังคมความรู้ก็เริ่มที่จะรักษาและแพร่กระจาย

ก่อนที่ความรู้ในการเขียนจะถูกถ่ายทอดผ่านประเพณีปากเปล่าจึงไม่มีเรื่องราวที่เป็นลายลักษณ์อักษรดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนการเขียนจะเรียกว่ายุคก่อนประวัติศาสตร์

การเขียนเป็นเหตุการณ์ที่เร่งวิวัฒนาการของมนุษยชาติ

ช่วงเวลาที่ติดตามกลุ่มประวัติศาสตร์ก่อนประวัติศาสตร์รวมกันเป็นชุดของเหตุการณ์สำคัญที่ทำเครื่องหมายจุดสิ้นสุดของเวทีหนึ่งและจุดเริ่มต้นของอีกเหตุการณ์หนึ่ง ช่วงเวลาที่เรียกว่า: ยุคโบราณหรือสมัยโบราณยุคกลางยุคใหม่และยุคร่วมสมัย

ดูความหมายของประวัติศาสตร์ด้วย

ช่วงเวลาของประวัติศาสตร์สากล

ช่วงเวลาที่แบ่งประวัติศาสตร์สากลถูกกำหนดโดยชุดของเหตุการณ์ที่แตกหักและมีความสำคัญในการพัฒนาของมนุษย์เช่นเทคโนโลยีศาสนาการเมืองการเมืองและสังคม

ยุคโบราณ

ช่วงเวลาที่รวบรวมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่าง 3000 ปีก่อนคริสต์ศักราชและศตวรรษที่ 6 เรียกว่ายุคโบราณ

อย่างไรก็ตามมันไม่ได้เกิดขึ้นอย่างเท่าเทียมกันในทุกทวีปดังนั้นเรื่องราวที่สอดคล้องกับยุคโบราณมักกลับไปสู่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุโรปตะวันออกกลางจีนและอินเดีย

วัยกลางคน

ยุคกลางจะถูกกำหนดระหว่างศตวรรษที่หกและ ปลายศตวรรษที่สิบห้า การเริ่มต้นถือเป็นส่วนหนึ่งของการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันตะวันตก

ในช่วงเวลานี้ศาสนาคริสต์ขยายตัวการพัฒนาของเมืองสำคัญและองค์กรทางสังคมเริ่มขึ้นและแม้กระทั่งมหาวิทยาลัย มันเป็นช่วงเวลาที่การพิมพ์ปรากฏขึ้นการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์และการส่งเสริมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

ยุคกลางได้รับการพิจารณาให้จบตามที่นักประวัติศาสตร์บางคนกับการล่มสลายของกรุงคอนสแตนติโนเปิลในปี 1453 และสำหรับคนอื่น ๆ ด้วยการมาถึงของคริสโตเฟอร์โคลัมบัสในอเมริกาในปี 1492

ยุคใหม่

ยุคใหม่เทียบเท่ากับระยะเวลาตั้งแต่ศตวรรษที่สิบห้าจนกว่า 1789 กับการพัฒนาของการปฏิวัติฝรั่งเศส

มันเป็นเวลาที่มีการพัฒนาทางการเมืองสังคมวัฒนธรรมและวิทยาศาสตร์ที่สำคัญเช่นเดียวกับการก่อตัวของรัฐและการเริ่มต้นของการปฏิวัติอุตสาหกรรม

ชุดของเหตุการณ์นี้เป็นพื้นฐานที่กระบวนการที่จะตามมาในยุคร่วมสมัยยังคงดำเนินต่อไป

อย่างไรก็ตามจากมุมมองของแองโกล - แซ็กซอนสำหรับอเมริกาจุดจบของยุคสมัยใหม่เกี่ยวข้องกับความเป็นอิสระของสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2319 หรือความแตกต่างในความเป็นอิสระในส่วนที่เหลือของทวีปอเมริกาที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1800 ถึง ค.ศ. 1825

ยุคร่วมสมัย

อายุร่วมสมัยช่วงจากการพัฒนาของการปฏิวัติฝรั่งเศสในวันนี้ การปฏิวัติฝรั่งเศสเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญมากเพราะมีการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองที่สำคัญเกิดขึ้น

มันเป็นเวลาที่การปฏิวัติอุตสาหกรรมเสร็จสิ้นการพัฒนาและผลิตการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเกี่ยวกับพื้นที่แรงงาน

ในยุคปัจจุบันกระบวนการและความสำเร็จของความเป็นอิสระที่พัฒนาขึ้นในทวีปอเมริกาสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสงครามโลกครั้งที่สองรวมถึงการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองสังคมวัฒนธรรมและเศรษฐกิจ

การพัฒนาที่สำคัญเช่นการปรากฏตัวของอินเทอร์เน็ต, การอธิษฐานสากล, ประชาธิปไตยที่ทันสมัย, ลัทธิทุนนิยม, และอื่น ๆ อีกมากมาย

อย่างไรก็ตามมีผู้ที่พิจารณาว่าประวัติศาสตร์สากลควรถูกแบ่งออกเป็นช่วงเวลาอื่นหลังจากยุคร่วมสมัย แต่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทุกคนที่เห็นด้วยกับข้อเสนอนี้