ตัวเลขวรรณกรรมหรือวาทศิลป์ (คำอธิบายและตัวอย่าง)

ตัวเลขวรรณกรรมคืออะไร:

วรรณกรรมหรือที่รู้จักกันในนามวาทศิลป์เป็นวิธีการที่แปลกใหม่ในการใช้คำเพื่อให้พวกเขาแสดงออกมีชีวิตชีวาหรือสวยงามเพื่อที่จะทำให้ประหลาดใจตื่นเต้นแนะนำหรือชักชวน

วรรณกรรมเป็นเรื่องปกติของวาทกรรมวรรณกรรมและประเภทที่แตกต่างกัน (กวีนิพนธ์คำบรรยายเรียงความละคร) ซึ่งภาษานั้นจบลงในตัวมันเองและถูกแปรสภาพเพื่อยกระดับความเป็นไปได้

อย่างไรก็ตามตัวเลขทางวรรณกรรมไม่ได้ จำกัด เฉพาะวรรณกรรม แต่ยังใช้ในภาษาพูดของเราแม้บางคนก็มีความกลมกลืนกับมันในการแสดงออกหรือการเปลี่ยน

ต่อไปเราจะดูตัวเลขวรรณกรรมและตัวอย่างที่ใช้มากที่สุด

1. อุปมา

อุปมาคือความสัมพันธ์ที่ละเอียดอ่อนของการเปรียบเทียบหรือความคล้ายคลึงที่เกิดขึ้นระหว่างความคิดหรือภาพสองอย่าง

ตัวอย่าง:

• "คุณตาเป็นป่าสีเขียว " เพื่อระบุว่าสีของดวงตามีลักษณะคล้ายกับสีของป่า:“ มันเป็นผมสีเข้มของเธอ/ ที่ทำจากกลางคืนและความเจ็บปวด” ในบทกวี“ เพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วงและฤดูใบไม้ผลิ” โดยRubénDarío สีของขนนั้นสัมพันธ์กับความมืดในเวลากลางคืน

2. เปรียบเทียบหรือเปรียบเทียบ

การเปรียบเทียบหรือเปรียบเทียบประกอบด้วยการสร้างความสัมพันธ์ของความคล้ายคลึงกันระหว่างสององค์ประกอบที่ได้รับการแนะนำโดยองค์ประกอบเชิงสัมพันธ์ที่ชัดเจน

ตัวอย่าง:

• “ คุณเย็นชาดุจน้ำแข็ง”“ เขาเหวี่ยงตัวเธอราวกับนกอินทรีบนเหยื่อของเขา”

คุณอาจสนใจ: 60 ตัวอย่างของการเปรียบเทียบ

3. อติพจน์

อติพจน์เกิดขึ้นเมื่อมีการเพิ่มหรือลดขนาดของลักษณะหรือลักษณะของสิ่งเกินจริง

ตัวอย่าง:

• "ฉันขอโทษพันครั้ง " มันเป็นวิธีการอธิบายว่าคำขอโทษถูกถามซ้ำ ๆ ว่า: "ฉันรักคุณที่ไม่มีที่สิ้นสุด " มันเป็นการแสดงออกถึงความรักถ้ามันจบลง "เขาร้องไห้ด้วยน้ำตาไหลเมื่อเขาจากไป" หมายความว่าบุคคลนั้นร้องไห้มาก

4. Metonymy

Metonymy ประกอบด้วยการกำหนดสิ่งหนึ่งด้วยชื่อของอีกสิ่งหนึ่งซึ่งมีความสัมพันธ์ของการมีอยู่หรือความใกล้ชิด

ตัวอย่าง:

• "เขามักจะดื่มเชอร์รี่หลังอาหารกลางวัน" หมายถึงไวน์ที่ผลิตในภูมิภาคนั้น "คนหนุ่มสาวสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อธง" เพื่อแสดงให้เห็นว่าความจงรักภักดีถูกสาบานกับประเทศ

5. Synecdoche

synecdoche เป็นรูปวรรณกรรมที่สิ่งหนึ่งถูกเรียกว่าสัมพันธ์กับส่วนทั้งหมด (หรือในทางกลับกัน), สปีชีส์โดยสกุล (หรือกลับกัน) หรือเนื้อหาโดยชื่อของสิ่งนั้น

ตัวอย่าง:

• “ เขาใช้เหล็กเพื่อการต่อสู้” ในการอ้างอิงถึงดาบ“ ฉันกำลังมองหาหลังคาเพื่ออาศัยอยู่” อ้างอิงถึงบ้าน

6. Anaphora

Anaphora เป็นจังหวะซ้ำของเสียงหรือคำบางคำที่จุดเริ่มต้นของข้อหรือวลี

ตัวอย่าง:

• " ที่นี่ทุกอย่างที่เป็นที่รู้จักกันที่นี่ไม่มีความลับ." " ไม่หวังเท็จหรือผลงานไม่เป็นธรรมหรือการลงโทษที่ไม่สมควร" ของบทกวี "ในความสงบ" โดยอมาโดเนอร์โว

7. Prosopopeia หรือตัวตน

Prosopopeia หรือการแสดงตัวตนเป็นขั้นตอนเชิงโวหารที่ประกอบไปด้วยคุณสมบัติที่เหมาะสมกับเหตุผลหรือการเคลื่อนไหวเพื่อชีวิตที่ไม่มีชีวิตอีก

ตัวอย่าง:

• " ดวงจันทร์ยิ้มให้ฉันจากที่สูงบนท้องฟ้า" " นาฬิกากรีดร้องเวลาที่เรา"

8. ฉายา

คำคุณศัพท์เป็นคำคุณศัพท์ที่ใช้ในการกำหนดคุณสมบัติของคำนามประกอบ

ตัวอย่าง:

• " เส้นทางขรุขระ " หมายถึงเส้นทางที่ยากลำบาก " Sweet wait" เพื่อระบุว่าการรอรับรู้บางสิ่งยังไม่จบ " ความสุขอย่างนุ่มนวล " เพื่ออ้างถึงความรู้สึกของความอ่อนโยน

9. ชาดก

Allegory เป็นกระบวนการเชิงโวหารที่ซับซ้อนซึ่งผ่านชุดของการเชื่อมโยงเชิงเปรียบเทียบแนวคิดหรือความคิดที่กว้างขึ้นถูกสร้างขึ้น

ตัวอย่าง:

• ตำนานของเฮอร์คิวลีสเป็นเรื่องเปรียบเทียบเรื่องกำลังหรือความพยายามอย่างกล้าหาญบทกวี "ฉันปลูกฝังกุหลาบสีขาว" โดยโฮเซ่มาร์ติซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพ

10. การอ้างสิทธิ์

การพูดซ้ำซากจำเจประกอบด้วยการทำซ้ำของเสียงเดียวกันหรือเสียงที่คล้ายกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งพยัญชนะในวลีหรือประโยคเดียวกันเพื่อสร้างผลเสียงบางอย่างในการอ่าน

ตัวอย่าง:

• "Infamous TUR BA NOC TURนาสนก." นิทานของ ฟืและ Galatea , หลุยส์เด Gongora Y Argote "สิ่งs s U s Piro s sอีอีs Capan ของs U ปาก fre sเป็น" บทกวี "Sonatina" Ruben Dario ถอนหายใจจะเทิดทูนด้วยการทำซ้ำของ เสียงเสียดแทรกของ เอ ส

11. ไฮเปอร์ตัน

ไฮเปอร์โบตันเป็นรูปแบบวรรณกรรมที่มีการเปลี่ยนแปลงลำดับของคำดั้งเดิมด้วยเหตุผลที่แสดงออกหรือในกรณีของบทกวีเพื่อปรับให้เข้ากับจังหวะจังหวะหรือสัมผัสของวลี

ตัวอย่าง:

• “ ถ้าฉันจำได้ถูกต้อง” หมายถึง“ ถ้าฉันจำได้อย่างถูกต้อง”“ จากห้องนั่งเล่นในมุมมืด / บางทีเจ้าของอาจถูกลืม / เงียบและปกคลุมไปด้วยฝุ่น / คุณสามารถเห็นพิณ” "Rima VII" โดย Gustavo Adolfo Bécquer

12. ประชด

ในประชดสิ่งหนึ่งบ่งบอกถึงการแสดงออกตรงข้ามของความหมายหรือความคิดจริง ๆ

ตัวอย่าง:

• "ช่างเป็นนักเต้นที่เก่งจริงๆ!" หมายถึงคนที่ไม่รู้ว่าจะเต้นอย่างไร "ฉันฉลาดมากจนบางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจคำที่ฉันพูด" ออสการ์ไวลด์

13. Paradox

บุคคลที่ผิดธรรมดานั้นเกี่ยวข้องกับการใช้การแสดงออกความคิดแนวความคิดหรือวลีที่มีความขัดแย้งว่าควรที่จะเน้นหรือให้ความหมายใหม่กับสิ่งที่กำลังพูดถึง

ตัวอย่าง:

• "เพียงแค่ฉันรู้ว่าฉันไม่ทราบว่าอะไร." "ถ้าคุณกระหายสันติภาพเตรียมความพร้อมสำหรับการทำสงคราม "

14. Oxymoron

oxymoron เป็นรูปวรรณกรรมที่ประกอบด้วยการสร้างความขัดแย้งประชดหรือความไม่สอดคล้องกันในประโยคโดยการวางคำหรือความคิดที่ตรงกันข้าม

ตัวอย่าง:

• "มีความเงียบอึกทึก " "บางครั้งก็ยิ่งน้อย"

15. สร้างคำ

สร้างคำเป็นตัวแทนของเสียงเช่น: clic, crack, plaf, puff, pss, ฯลฯ มันเป็นวิธีในการเปล่งเสียงที่สามารถสร้างขึ้นโดยวัตถุหรือสัตว์บางชนิด

ตัวอย่าง:

• "เมื่อฉันบีบพลาสติกมันก็มีเสียงแตกซึ่งแสดงว่าฉันหักมันแล้ว" "Miiiaaauuu! นั่นเป็นวิธีที่แมวทักทายฉัน”

16. การประสาน

ซินเนสเตเซียประกอบไปด้วยความรู้สึก (การได้ยิน, การดมกลิ่น, การมองเห็น, เกี่ยวกับการรับสัมผัส, การสัมผัสได้) กับวัตถุที่ไม่สอดคล้องกันตามอัตภาพ

ตัวอย่าง:

• " อดีตอันแสนขมขื่นที่ฉันไม่ลืม" มันหมายถึงประสบการณ์ที่ยากลำบาก“ มันทำให้ค่ำคืนแห่งความหวานสีเงินอ่อนลง ” ในบทกวี“ Nocturno” โดยRubénDarío มันหมายถึงช่วงเวลาแห่งความอ่อนโยน

17. Pleonasm

ในการพูดเกินคำซ้ำซ้อนเกิดขึ้นโดยใช้คำที่อาจไม่จำเป็นในการเข้าใจความหมายของวลีโดยทั่วไปเพื่อเพิ่มความหมายของมัน

ตัวอย่าง:

• "ฉันไว้ใจทุกคนและทุกคนที่อยู่" แนวคิดของทุกคนที่เข้าร่วมในทะเลสาบนั้นได้รับการเสริม: "ฉันเห็นคุณด้วยตาของฉันเอง " มันเน้นว่าเขาเห็นด้วยตาของเขา

18. การแสดงอาการ

ในฐานะ periphrasis มันถูกเรียกว่าวิธีหนึ่งในการแสดงความเป็นตัวของคุณเองโดยการอ้อมหรือการใช้คำมากกว่าปกติที่จำเป็นในการสื่อสารความคิดหรือแนวคิด

ตัวอย่าง:

• "เขาสูดลมหายใจสุดท้ายของเขาในเช้าวันนี้" เพื่อแสดงให้เห็นว่ามีใครบางคนล่วงลับไปแล้ว "ผู้สูงสุด ผู้สร้างสวรรค์และโลก" เพื่อพูดกับพระเจ้า

19. Etopeya

etopeya ใช้เพื่ออธิบายลักษณะการกระทำและขนบธรรมเนียมของบุคลิกภาพของแต่ละบุคคล

ตัวอย่างเช่น:

"พอลล่าเป็นผู้หญิงในฝันเหมือนทุกคนในวัยของเธอด้วยความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ที่จะช่วยเหลือผู้อื่น"

20. Prosopography

Prosopography ใช้อธิบายลักษณะภายนอกของบุคคลหรือสัตว์

ตัวอย่างเช่น:

"เขาเป็นชายแก่ที่มีหน้าตาเป็นน้ำและมีหน้าเรียว "

21 Polysyndeton

polysyndeton ประกอบด้วยการใช้สันธานซ้ำหลายครั้งโดยมีจุดประสงค์เพื่อเพิ่มพลังในการแสดงออก

ตัวอย่างเช่น:

"โอ้ช่างฝีมือดีและมีผลและเป็นแม่เหล็ก" ปาโบลเนรูด้า ในกรณีนี้มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเสริมสร้างรูปผู้หญิงอธิบาย

22. Ellipsis

จุดไข่ปลาประกอบด้วยการหลีกเลี่ยงการซ้ำซ้อนโดยไม่จำเป็นของคำเพื่อให้ความสำคัญกับส่วนของประโยคเพื่อสร้างการไหลและจังหวะที่มากขึ้นโดยไม่ส่งผลกระทบต่อการสร้างไวยากรณ์

ตัวอย่าง:

• "เขาต้องการกอด" มันถูกละไว้ (เขา) "โดรรู้วิธีขับรถแต่ฉันไม่รู้" ในกรณีนี้มันถูกละไว้ (ฉันรู้วิธีจัดการ)

23. สิ่งที่ตรงกันข้าม

การต่อต้านเป็นรูปวรรณกรรมที่ประกอบด้วยการต่อต้านที่สามารถมีอยู่ระหว่างความคิดหรือการแสดงออกวลีหรือข้อเพื่อให้บรรลุการแสดงออกที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและการพัฒนาความรู้ใหม่

ตัวอย่างเช่น:

"ฉันพยายามลืมคุณและจดจำคุณโดยไม่ตั้งใจ" ในตัวอย่างนี้ความคิดในการลืมและจดจำจะมีความสำคัญกว่า

24. Asyndeton

asyndeton เป็นบุคคลในวรรณคดีที่ละเว้นการเชื่อมและการเชื่อมโยงของประโยควลีหรือข้อความเพื่อสร้างพลวัตและความคล่องตัวในการแสดงออก

ตัวอย่างเช่น:

"ฉันคิดถึงคุณรอยยิ้มของคุณจ้องมองจูบรสช็อกโกแลตคุณวิ่งหนีไปแล้วคุณหลงทางเราหลงทาง" ดังที่เห็นได้จากตัวอย่างไม่มีการใช้คำสันธาน

25. คำอธิบาย

คำอธิบายวรรณกรรมประกอบด้วยคำอธิบายโดยละเอียดของตัวละครวัตถุสถานที่หรือสถานการณ์ที่จะทำให้ผู้อ่านเห็นภาพที่น่าเชื่อถือเกี่ยวกับองค์ประกอบของเรื่องราว

ตัวอย่างเช่น:

"'มือใหม่' ที่ยืนอยู่ที่มุมหลังประตูเพื่อให้เขามองเห็นได้แทบจะเป็นเด็กชนบทอายุประมาณสิบห้าปีและสูงกว่าพวกเราคนใดคนหนึ่งเขาสวม ผมถูกตัดให้เรียบเหมือนชาวคริสต์ในหมู่บ้านและเขาดูเป็นทางการและเขินมาก " กุสตาฟฟลอว์, Madame Bovary

26. Calambur

Calambur เป็นรูปวาทศิลป์ประกอบด้วยการจัดกลุ่มของพยางค์หรือคำใหม่เพื่อแก้ไขความหมายของประโยคซ่อนความหมายคู่หรือสร้างความกำกวม

ตัวอย่าง:ในตัวอย่างเหล่านี้คุณสามารถดูว่าการเปลี่ยนแปลงลำดับของคำจะเปลี่ยนความหมายของประโยคได้อย่างไร

• “ Aitor Tilla / มีไข่เจียว”“ ถ้าฉันเห็น / ถ้าฝนตก”

27. อะโพสโทรฟี

อะพอสโทรฟีเป็นตัวเลขทางวรรณกรรมที่โดดเด่นด้วยการพูดถึงคู่สนทนาจริงหรือจินตนาการระหว่างการพูดบทสนทนาหรือการบรรยาย มันเป็นเรื่องธรรมดาในการสวดมนต์และการแก้ปัญหา

ตัวอย่างเช่น:

"เด็กชิ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ / ฟ้าเย็นชา / พวกเขาเห็นคุณและไม่ครอบคลุมคุณ / My God!" ข้อความที่ตัดตอนมาจากบทกวี "Piececitos de niño" โดย Gabriela Mistral

28. การไล่เฉดสี

การไล่ระดับเป็นรูปวรรณกรรมที่ประกอบด้วยการจัดองค์ประกอบของวาทกรรมตามความสำคัญของพวกเขาไม่ว่าจะขึ้นหรือลงหลังที่รู้จักกันว่า anticlimax

ตัวอย่าง:

• "ทั้งที่เรานับชั่วโมงในวันและสัปดาห์ที่จะกลับมาดูเรา." "ในโลกในควันบุหรี่ในฝุ่นในที่ร่มในไม่มีอะไร " ส่วนของบทกวี "ในขณะที่การแข่งขันเพื่อผมของคุณ" โดย Luis de Góngora

29. ปุนหรือเดินทาง

ปุนหรือการเปลี่ยนรูปเป็นรูปแบบวรรณกรรมที่โดดเด่นด้วยการทำซ้ำประโยคหรือวลีในทิศทางตรงกันข้ามและโดยการจัดองค์ประกอบใหม่เพื่อเสริมความคิดหรือส่งเสริมการสะท้อนกลับ

ตัวอย่าง:

• "มี คือ ไม่มีทางที่จะสงบสุข, สันติภาพเป็นวิธีที่ " วลีโดยมหาตมะคานธี:“ จะไม่ต้องมีวิญญาณที่กล้าหาญ? / คุณต้องรู้สึกถึงสิ่งที่พูดหรือไม่? / ไม่จำเป็นต้องพูดในสิ่งที่คุณรู้สึก ?” Francisco de Quevedo

30. Chiasm

Chiasm เป็นแหล่งข้อมูลทางวรรณกรรมที่ประกอบด้วยการทำซ้ำของความคิด แต่การแลกเปลี่ยนคำสั่งของพวกเขาโดยไม่ต้องประโยคหรือวลีที่สูญเสียความหมายของมัน

ตัวอย่าง:

• “ เมื่อฉันต้องการร้องไห้ฉันทำไม่ได้แต่หลายครั้งที่ฉันร้องไห้โดยไม่มีความหมาย ”“ อย่าถามตัวเองว่าประเทศของคุณสามารถทำอะไรให้คุณถามตัวเองว่าคุณจะทำอะไรเพื่อประเทศของคุณ ”