ความหมายของ scholasticism (มันคืออะไรแนวคิดและคำนิยาม)

นักวิชาการคืออะไร:

Scholasticism เป็นผลจากการที่สหภาพของปรัชญาความคิดและการคิดเชิงเทววิทยาเพื่อทำความเข้าใจและอธิบายโองการเหนือธรรมชาติของศาสนาคริสต์

สาเหตุมาจากคำภาษาละตินยุคนักวิชาการ Scholasticus ซึ่งหมายความว่า "โรงเรียน" และตะวันออกของกรีกscholastikos ในฐานะที่เป็นคำพ้องความหมายสามารถใช้คำ scholasticism

การพัฒนา Scholasticism ในช่วงยุคกลางในยุโรปตะวันตกระหว่างศตวรรษที่ 11 และ 15

ความรู้ของ scholasticism ถูกนำไปใช้ในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยในเวลานั้นขึ้นอยู่กับทั้งปรัชญาและทฤษฎีธรรมชาติของอริสโตเติลและนักปรัชญาอื่น ๆ และความรู้ทางศาสนาของศาสนาคริสต์ยูดายและศาสนาอื่น ๆ

ดังนั้น scholasticism เป็นปัจจุบันปรัชญาที่พยายาม ที่จะ เชื่อมโยงและบูรณาการด้วยเหตุผลที่ดีที่สุดด้วยความเชื่อแต่มักจะวางความเชื่อเหนือเหตุผล

นั่นคือนักวิชาการพยายามที่จะตอบในวิธีที่เข้าใจได้ทุกข้อสงสัยที่สร้างขึ้นระหว่างเหตุผลและความศรัทธาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะสำหรับนักวิชาการมนุษย์เป็นภาพของพระเจ้าเพราะเหตุผลที่เขาเอนตัวในตรรกะเหตุผล จริยธรรม, ศาสนศาสตร์, จักรวาลวิทยา, อภิปรัชญาและจิตวิทยา

นั่นคือความรู้จำนวนมากที่ผู้คนมีมาจากประสบการณ์และการใช้เหตุผลอย่างไรก็ตามมีอีกร้อยละที่นำมาใช้จากการเปิดเผยความเชื่อและไม่สามารถอธิบายได้จากความเป็นจริง

ในแง่นี้ความรู้ทางปรัชญาอยู่ในลำดับของเทววิทยามันเป็นรองเพื่อให้การตีความและความเข้าใจของศรัทธา

ดูปรัชญา

ลักษณะนักวิชาการ

ด้านล่างนี้เป็นลักษณะสำคัญของกระแสนักวิชาการ

• วัตถุประสงค์หลักคือเพื่อรวมความรู้ที่แยกจากเหตุผลทั้งสองโดยนักปรัชญาชาวกรีกและการเปิดเผยของคริสเตียน นักวิชาการเชื่อในความกลมกลืนระหว่างรากฐานของเหตุผลและศรัทธา ปรัชญาช่วยให้ศาสนศาสตร์อธิบายความลึกลับและการเปิดเผยความเชื่อเพื่อให้เหตุผลสามารถเข้าใจได้ ในยุคกลางเขาใช้วิธีการสอนเพื่ออธิบายและสอน scholasticism แต่ละหัวข้อได้รับการดูแลอย่างดีที่สุดและทุ่มเทด้วยการอ่านและการอภิปรายสาธารณะ สำหรับนักวิชาการศาสนาคริสต์เป็นเครื่องมือที่จะเข้าใจความเชื่อ เซนต์โทมัสควีนาสเป็นตัวแทนสูงสุดในศตวรรษที่ 13

ดูเพิ่มเติมที่:

• เทววิทยา theodicy