ความหมายของความหลากหลายทางภาษา (มันคืออะไรแนวคิดและคำนิยาม)

ความหลากหลายทางภาษาคืออะไร:

ความหลากหลายทางภาษาคือการอยู่ร่วมกันของหลายหลากของภาษาที่อยู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่กำหนด

ดังนั้นแนวคิดของความหลากหลายทางภาษาจึงถูกนำมาใช้เพื่ออ้างถึงสถานการณ์การอยู่ร่วมกันของกลุ่มชุมชนที่พูดภาษาต่างกันและมีการแบ่งภูมิภาคหรือเขตแดน ดังนั้นความหลากหลายทางภาษาก็หมายความว่ามีเงื่อนไขที่เอื้ออำนวยและเอื้อต่อการอนุรักษ์และการเคารพซึ่งกันและกันของภาษาที่อยู่ร่วมกัน

ในแง่นี้ภูมิภาคของโลกที่โดดเด่นด้วยความหลากหลายทางภาษาที่ยิ่งใหญ่กว่าคือพื้นที่ที่โดดเดี่ยวกว่าและมีประชากรอาศัยอยู่ตลอดหลายศตวรรษโดยกลุ่มมนุษย์ขนาดเล็กที่ไม่ได้ใช้ภาษาของพวกเขากับคนอื่น

สำหรับส่วนของพวกเขาพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางภาษาน้อยที่สุดของโลกคือพื้นที่ที่มีรูปร่างเป็นหน่วยทางการเมืองและดินแดนมานานหลายศตวรรษหรือเคยผ่านกระบวนการล่าอาณานิคมหรือได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมที่แข็งแกร่งจากอำนาจจากต่างประเทศ เหนือสิ่งอื่นใด

ในแง่นี้นิวกีนีเป็นภูมิภาคที่มีความหลากหลายทางภาษาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกในขณะที่ทวีปยุโรปมีลักษณะที่หลากหลายน้อยที่สุด

กรณีของทวีปอเมริกานั้นอยู่ในระดับปานกลาง การดำรงอยู่ของภาษาพื้นเมืองจำนวนมากส่วนใหญ่ในดินแดนทางตะวันตกเฉียงใต้ของเม็กซิโกและกัวเตมาลาเช่นเดียวกับในป่าอเมซอนและซึ่งรวมถึงประเทศเช่นบราซิลโคลัมเบียเปรูเอกวาดอร์และโบลิเวียทำให้อเมริกายังคง สถานการณ์ของความหลากหลายทางภาษาที่ แต่เนื่องจากโลกาภิวัตน์และน้ำหนักทางวัฒนธรรมของสเปนและโปรตุเกสขู่ว่าจะลดน้อยลงในช่วงหลายศตวรรษ

ภาษาส่วนใหญ่ที่พูดในโลกมีการกระจายระหว่างเอเชียและแอฟริกาโดยแต่ละภาษามี 32% ตามด้วยพื้นที่แปซิฟิก 18% อเมริกา 15% และยุโรปมีเพียง 3% ของภาษาพูดทั้งหมดอย่างไรก็ตามถึงกระนั้นพวกเขารวมสี่ภาษาพูดอย่างกว้างขวางที่สุดและ แพร่กระจายไปทั่วโลก (สเปน, อังกฤษ, รัสเซียและฝรั่งเศส)

ปัจจุบันมีมากกว่า 6,000 ภาษาในโลกอย่างไรก็ตามมากกว่า 50% ของภาษากำลังตกอยู่ในอันตรายจากการหายตัวไปในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้า

ความหลากหลายทางภาษาและความหลากหลายทางวัฒนธรรม

ภาษาหลากหลาย Fosters สถานการณ์ของความหลากหลายทางวัฒนธรรมคือสถานที่ที่ชุมชนของภาษาวัฒนธรรมที่แตกต่างสามารถที่จะร่วมกันถ่ายทอดสดและโต้ตอบ ด้วยเหตุนี้จึงมีการสร้างการสนทนาระหว่างวัฒนธรรมที่สมบูรณ์การสร้างความตระหนักถึงความเคารพต่อผู้อื่นและโอกาสในการเรียนรู้ที่จะอยู่อย่างกลมกลืนโดยคำนึงถึงเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมประเพณีและศาสนาที่แตกต่างกันของแต่ละวัฒนธรรม