ความหมายของเอาแต่ใจ (มันคืออะไรแนวคิดและคำนิยาม)

เอาแต่ใจคืออะไร:

เอาแต่ใจว่ามีอะไรบางอย่างหรือคนที่ไม่เชื่อฟังหรือเป็นกบฏต่อบรรทัดฐานทางศีลธรรมและจริยธรรมที่กำหนด นอกจากนี้ยังใช้เพื่อระบุบุคคลที่ไม่ชอบ บริษัท ของคนอื่น ๆ

คำว่าเอาแต่ใจมาจาก dyscolos กรีกซึ่งหมายถึงใครบางคนของ "การรักษายาก" ในแง่นี้มันมาถึงยุคของเราด้วยความหมายของคนที่มีชีวิตที่ขมขื่นและมีตัวละครที่ยากที่จะโปรด

ในแง่นี้การเอาแต่ใจสามารถนำมาใช้เพื่อคำคุณศัพท์คนที่ไม่พอใจเช่น "อย่าเอาแต่ใจและบอกพวกเขาว่าพวกเขาทำได้ดี"

นอกจากนี้ยังสามารถใช้เป็นคำพ้องความหมายสำหรับการไม่เชื่อฟังไม่ลงวินัยไม่เคารพหรือดื้อรั้นเช่น "คนเอาแต่ใจไม่ยอมให้ตัวเองถูกสอนโดยบรรทัดฐานที่จัดตั้งขึ้น"

ในบริบทนี้มีการใช้วิธีเอาแต่ใจในบริบทที่แตกต่างกันทั้งพูดถึงการกระทำในเชิงลบตามแบบฉบับของความขมขื่นและไม่พอใจหรือเพื่อบ่งบอกถึงการจลาจลและการไม่เชื่อฟัง

Dyscolos Comedy

Dyscolos เป็นคอมเมดี้ของกรีกเมนเดอร์ที่สร้างขึ้นเป็นครั้งแรกระหว่าง 317-316 ปีก่อนคริสต์ศักราชชื่อของหนังตลกเรื่องนี้เป็นตัวเป็นตนใน Cremon ชาวเอเธนส์คนเกลียดผู้อื่น

ด้วยวิธีนี้งานนี้ทำให้ความหมายกรีกเป็นจริงของคำในภาษาสเปนว่าเป็นคนที่บูดบึ้งไม่พอใจและน่าสงสัย แม้ว่าวันนี้มันยังมีแนวคิดของการกบฏและความไม่เคารพ

Apollonius เอาแต่ใจ

Apolonio Díscoloถือเป็นพ่อของไวยากรณ์ เขาเป็นคนแรกที่ตั้งทฤษฎีไวยากรณ์ทางวิทยาศาสตร์ในบทความที่เรียงลำดับคำพูดและความสัมพันธ์ของธรรมชาติ

บทความถูกเขียนขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 2 และในบรรดางานที่ทรงอิทธิพลที่สุดของเขาเราสามารถพบได้: บนสรรพนาม , บนคำวิเศษณ์ , บนข้อต่อ และ บนไวยากรณ์ (ซึ่งประกอบด้วยหนังสือ 4 เล่ม)