ความหมายของพระพุทธศาสนา (มันคืออะไรแนวคิดและคำนิยาม)

พุทธศาสนาคืออะไร:

เป็นที่รู้จักกันเป็นพระพุทธศาสนากับปรัชญาศาสนาและศีลธรรมคำสอนก่อตั้งขึ้นในประเทศอินเดียในศตวรรษที่หกโดยพระพุทธเจ้า (พระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้า) เช่นนี้ศาสนาพุทธมีความเชื่อในการกลับชาติมาเกิดของมนุษย์เพื่อปลดปล่อยเขาจากความทุกข์ทางวัตถุ

โลกของชาวพุทธที่โดดเด่นโดยไม่มีจุดเริ่มต้นหรือจุดจบถือว่ารัฐ นิพพาน เป็นรัฐอุดมคติที่แต่ละคนเข้าถึงเมื่อเขาปลดปล่อยตัวเองออกจากพันธะของเขาบรรลุการยุติความทุกข์

นั่นคือเหตุผลที่ศาสนาพุทธมุ่งเน้นที่จะแสดงการปลดปล่อยผ่านความเชื่อทางจิตวิญญาณและการปฏิบัติซึ่งพยายามที่จะพัฒนารัฐในเชิงบวกในแต่ละบุคคลเช่นความสงบสมาธิสมาธิความรู้อารมณ์และอื่น ๆ

ดังนั้น กรรม จึงเป็นประเด็นสำคัญในพระพุทธศาสนา วงจรแห่งความทุกข์ทรมานที่เรียกว่า สังสารวัฏ และเป็นไปตามกฎหมายแห่ง กรรม ซึ่งเป็นสาเหตุที่ศาสนาพุทธแสวงหาตามที่กำหนดโดยหลักคำสอน "ทางสายกลาง" ของการฝึกฝนแบบไม่หัวรุนแรงทั้งทางร่างกายและทางศีลธรรม

อย่างไรก็ตามชาวพุทธ - คนที่ยอมรับมัน - ต้องจำไว้ว่า Three Jewels หรือที่เรียกว่า Three Treasures, Three Refuges ซึ่งเป็นฐานของประเพณีและการปฏิบัติของชาวพุทธซึ่งพวกเขาลี้ภัย:

• มีพระพุทธรูปหรือครูผู้รู้แจ้งธรรมปฏิบัติตามคำสอนของศาสนาพุทธสังฆะเข้าร่วมในชุมชนชาวพุทธ

ศาสนาพุทธแสดงให้เห็นถึงเทคนิคเชิงพฤติกรรมที่เชื้อเชิญให้ผู้ติดตามแยกตัวออกจากทุกสิ่งที่ไม่ต่อเนื่องหรือเกิดจากการพึ่งตนเองทางจิตวิญญาณ คำสอนของพระพุทธเจ้าพูดในสวนสาธารณะของเมืองเบนาเรสกำหนดวิธีการเข้าถึงภูมิปัญญาและความเท่าเทียมผ่าน "ความจริงอันสูงส่งทั้งสี่":

• ชีวิตคือความทุกข์ (duhkha) ความทุกข์คือผลของความปรารถนาของมนุษย์ (Tanha) ความทุกข์สิ้นสุดลงเมื่อสาเหตุของมันดับลงเพื่อกำจัดความทุกข์ทรมานมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องทำตามเส้นทางอันสูงส่งแปดเท่าบนพื้นฐานของการฝึกฝนจิตใจ และหัวใจผ่านการทำสมาธิและสติ

ในภาษาอังกฤษคำแปลของคำว่าพุทธศาสนาคือ พุทธศาสนา

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมโปรดดูบทความพระพุทธรูป

ดูบทความของกรรมและนิพพาน

พุทธศาสนาในทิเบต

พุทธศาสนาในทิเบตหรือที่เรียกว่า Lamaism เป็นแนวปฏิบัติที่พัฒนาขึ้นในภูฏานเนปาลจีนและอินเดีย พุทธศาสนาในทิเบตถือว่าเป็นศาสนาที่โดดเด่นในภูมิภาคทิเบตและมองโกเลียซึ่งถือว่าดาไลลามะเป็นครูสอนจิตวิญญาณที่สูงที่สุด

พุทธศาสนานิกายเซน

ศาสนาพุทธนิกายเซนเป็นประเภทของการทำสมาธิเพื่อทำงานด้านจิตวิญญาณของแต่ละบุคคลซึ่งทุกคนสามารถปฏิบัติได้โดยไม่ต้องมีผู้ศรัทธาในหลักคำสอนทางพุทธศาสนา

เซนเป็นโรงเรียนที่เกิดขึ้นในประเทศอินเดียและพัฒนาในประเทศจีนด้วยชื่อของchánทั้งสองคำได้มาจากการแสดงออกของ dhiana ภาษาสันสกฤตที่หมายถึง "การทำสมาธิ" โรงเรียนนี้ได้รับการขยายตัวประเทศอื่น ๆ เช่นเกาหลีที่โทร เป็น และเวียดนามชื่อThien

ต้นกำเนิดของพุทธศาสนา

Siddharta Gautama เกิดในปี 563 ชีวิตของพระพุทธเจ้าสามารถสรุปได้ในการเกิดครบกําหนด, การสละ, การแสวงหา, การตื่น, การปลดปล่อย, การสอนและความตาย จากตระกูลขุนนางเขาตกใจเมื่อเขาค้นพบความจริงของประเทศของเขาในความทุกข์ยากความหิว

จากนั้นเขาก็เกาหัวด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนเปลี่ยนเสื้อผ้าชั้นดีเป็นชุดสูทสีส้มเรียบง่ายและออกไปสู่โลกเพื่อค้นหาคำอธิบายเกี่ยวกับปริศนาชีวิต ในฐานะที่เป็นสามเณรในเรื่องจิตวิญญาณเขาได้ร่วมกับนักพรตเพื่อเรียนรู้กับพวกเขาวิธีที่ดีที่สุดที่จะได้รับความจริงที่สูงขึ้น แต่เขาได้เรียนรู้อะไรและสูญเสียศรัทธาในระบบ

Gautama เลือกเงาของต้นไม้และเริ่มนั่งสมาธิจึงเหลืออยู่จนกระทั่งข้อสงสัยของเขาได้รับการชี้แจงและการกระตุ้นทางจิตวิญญาณที่เขาแสวงหาเกิดขึ้นมากมาย ด้วยความเข้าใจใหม่จากทุกสิ่งในชีวิตเขาจึงออกเดินทางไปยังเมืองเบนาเรสบนฝั่งแม่น้ำคงคาเพื่อส่งต่อสิ่งที่เกิดขึ้นให้ผู้อื่น

ในยุค 45 เขาเผยแพร่หลักคำสอนของเขาไปทั่วภูมิภาคของอินเดียและสรุปความคิดทั้งหมดของเขาใน: "สิ่งที่เราเป็นผลมาจากสิ่งที่เราคิดว่า" โดยทั่วไปแล้วศาสนาพุทธได้ถูกนำไปใช้ในประเทศอื่น ๆ จนกลายเป็นศาสนาที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของมนุษยชาติในแง่ของจำนวนผู้ติดตาม

พระพุทธศาสนาแพร่กระจายไปทั่วโลกที่มีวัดพุทธอยู่ในหลายประเทศในยุโรปอเมริกาและออสเตรเลีย ผู้นำชาวพุทธนำแนวคิดชีวิตของพวกเขาไปทั่วโลกปรับตัวในแต่ละสังคม