ความหมายของนามธรรม (มันคืออะไรแนวคิดและคำนิยาม)

นามธรรมคืออะไร:

บทคัดย่อคือทั้งหมดที่ผลจากนามธรรมของการปลดหรือแยกมันเป็นสิ่งที่มีอยู่เฉพาะในความคิดในแนวคิดในใจ

บทคัดย่อมีคำพ้องความหมายไม่ตรงกัน

ในปรัชญานามธรรมเป็นตัวแทนที่ไม่สอดคล้องกับข้อมูลหรือแนวคิดทางประสาทสัมผัสใด ๆ มันเป็นสิ่งที่เข้าใจยาก

ในความหมายเปรียบเทียบนามธรรมหมายถึงฟุ้งซ่านดูดซึม ในแง่ภาษาพูดมันหมายถึงสิ่งที่คลุมเครือไม่แน่นอน การแสดงออก "เป็นนามธรรมที่บริสุทธิ์" โดยปกติจะใช้เพื่อกำหนดสิ่งที่มีความสำคัญ จำกัด

ในไวยากรณ์คำนามที่เป็นนามธรรมคือสิ่งที่กำหนดการกระทำคุณสมบัติหรือสถานะและไม่มีการมีอยู่จริงของตัวเองพวกมันมีอยู่ในความคิดของจิตใจเท่านั้น ตัวอย่าง: คุณงามความงามความยุติธรรมความรักความโกรธ ฯลฯ

วัตถุนามธรรมคือวัตถุที่มีวัสดุที่ไม่มี แต่ที่สามารถกำหนดได้กระทำ

เกมนามธรรมเป็นเกมใด ๆ ที่มี คือ ไม่มีหัวข้อที่เกี่ยวข้องหรือการตั้งค่า องค์ประกอบของเกมเช่นชิปลูกเต๋ากระดาน ฯลฯ ไม่ได้แสดงถึงพฤติกรรมและลักษณะของสิ่งมีชีวิตหรือวัตถุในจินตนาการ เกมที่มีชุดรูปแบบหรือการตั้งค่าเป็นเกมชุดรูปแบบ

ในวิชาคณิตศาสตร์พีชคณิตนามธรรมศึกษาโครงสร้างพีชคณิตเช่นกลุ่มวงแหวนร่างกายหรือปริภูมิเวกเตอร์ องค์ประกอบที่รวมกันโดยการดำเนินการต่าง ๆ โดยทั่วไปจะไม่สามารถตีความได้ว่าเป็นตัวเลข มันแตกต่างจากพีชคณิตขั้นพื้นฐานและพีชคณิตที่ศึกษาตัวเลขจริงและจำนวนเชิงซ้อน

การคิดเชิงนามธรรม

การคิดเชิงนามธรรมเป็นหนึ่งในความสามารถที่ถือว่าเป็นมนุษย์โดยเฉพาะ มันเป็นความสามารถในการสร้างความคิดที่ไม่ได้อยู่ในสายตาธรรมดา แต่เข้าถึงได้ผ่าน 3 องค์ประกอบ: แนวคิดการตัดสินและการให้เหตุผลเอง

หนึ่งในลักษณะของการคิดเชิงนามธรรมคือความสามารถในการแยกรายละเอียด ยิ่งแนวคิดหรือรายละเอียดมากขึ้นสามารถแยกออกจากแนวคิดทั่วไปและยิ่งลึกเข้าไปในแต่ละรายละเอียดยิ่งมีนามธรรมมากขึ้นจะเป็นความคิดและผลลัพธ์ของการให้เหตุผล

ศิลปะนามธรรม

ศิลปะนามธรรมเป็นรูปแบบที่แสดงถึงรูปแบบและเนื้อหามนุษย์ต่างดาวเพื่อเป็นตัวแทนของรูปปั้นใด ๆ และที่อยู่เหนือภายนอกที่ปรากฏของความเป็นจริงหมายถึงลักษณะที่สำคัญที่สุดของศิลปะลดลงไปในด้านสี, เป็นทางการและโครงสร้าง ศิลปะนามธรรมเกิดจากการเคลื่อนไหวแบบเปรี้ยวจี๊ดเช่น Fauvism และ Expressionism

การแสดงออกทางนามธรรมเป็นขบวนการทางศิลปะจากปี 1940 หรือที่เรียกว่าโรงเรียนนิวยอร์ก มันโดดเด่นด้วยเทคนิคที่มีพลังซึ่งอาจสำคัญกว่าภาพวาด

การแสดงออกทางนามธรรมแบ่งออกเป็นสองกระแสหลัก: จิตรกรรมการกระทำ ที่สีถูกโยนลงบนผืนผ้าใบโดยตรงและกระแสการทำสมาธิหรือลึกลับที่ได้รับสิทธิพิเศษผลกระทบที่มีความละเอียดอ่อนและสัมผัส