13 ลักษณะของลัทธิคอมมิวนิสต์

ลัทธิคอมมิวนิสต์เป็นหลักคำสอนเชิงอุดมการณ์การเมืองเศรษฐกิจและสังคมที่เสนอความเท่าเทียมกันของชนชั้นทางสังคมผ่านการปราบปรามทรัพย์สินส่วนตัวการบริหารจัดการวิธีการผลิตโดยคนงานและการกระจายความมั่งคั่งอย่างเท่าเทียมกัน ในลักษณะสำคัญของลัทธิคอมมิวนิสต์ทั้งอุดมการณ์และในทางปฏิบัติเราสามารถชี้ประเด็นต่อไปนี้:

1. เป็นไปตามหลักคำสอนของลัทธิมาร์กซ์

คาร์ลมาร์กซ์และฟรีดริชเองเงิลส์เป็นแนวคิดของแบบจำลองความคิดนี้ ร่วมกัน พวกเขา เขียนและตีพิมพ์ใน 1848 คอมมิวนิสต์ประกาศ มาร์กซ์ทำให้ความคิดของเขาลึกซึ้งขึ้นในผลงานชิ้นเอกของเขา Capital ตีพิมพ์ในปี 1867 จากความคิดของเขากระแสความคิดของมาร์กซ์ที่แตกต่างกันได้เกิดขึ้นและมีการสร้างระบอบทางการเมืองประเภทคอมมิวนิสต์ต่างๆขึ้น และเกาหลีเหนือและอื่น ๆ

2. มันเกิดมาเป็นคำวิจารณ์ของลัทธิทุนนิยม

ลัทธิคอมมิวนิสต์ถือกำเนิดขึ้นจากการวิพากษ์วิจารณ์ลัทธิทุนนิยมเสรีที่พัฒนาขึ้นในยุโรปตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมซึ่งเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการผลิตและความเป็นระเบียบของสังคม การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้รวมถึง: การรวมตัวกันของชนชั้นสูงในฐานะชนชั้นปกครองการปรากฏตัวของชนชั้นแรงงานหรือชนชั้นกรรมาชีพการรวมตัวกันของสังคมการทำให้เป็นทุนในฐานะมูลค่าทางสังคมและความไม่เท่าเทียมทางสังคมที่ลึกซึ้ง

3. แนะนำแนวคิดของโครงสร้างและโครงสร้างเหนือชั้น

ตามมาร์กซ์และเองเงิลส์ในสังคมทุนนิยมมีโครงสร้างและโครงสร้างที่โดดเด่น โครงสร้างจะประกอบด้วยของสังคมและอุปกรณ์การผลิต คอนเทนเนอร์ จะ สอดคล้องกับสถาบันที่มีการควบคุมทางสังคมจินตนาการ (วัฒนธรรม) และแสดงให้เห็นถึงความไม่เท่าเทียมกันเช่นรัฐ (ทุนนิยม) ระบบการศึกษา, สถาบันการศึกษา, ศาสนา ฯลฯ

4. เป็นธรรมในหลักการของการต่อสู้ทางชนชั้น

ลัทธิคอมมิวนิสต์เป็นธรรมโดยการดำรงอยู่ของการต่อสู้ทางชนชั้นและความจำเป็นในการบรรลุความเท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจและสังคม ถ้าชนชั้นกลางตอนบนเป็นเจ้าของกรรมวิธีการผลิตชนชั้นกรรมาชีพคือกำลังแรงงานและเป็นผู้อยู่ใต้อำนาจของคนแรก

ลัทธิคอมมิวนิสต์ระบุว่าในลัทธิทุนนิยมชนชั้นกรรมาชีพไม่มีอำนาจควบคุมวิธีการผลิตผลิตภัณฑ์ที่ผลิตขึ้นหรือผลกำไรที่แรงงานได้ก่อขึ้น ซึ่งส่งผลในการแสวงหาผลประโยชน์การกดขี่และการจำหน่าย ดังนั้นจึงมีความตึงเครียดโดยธรรมชาติในระบบที่จะต้องได้รับการปล่อยตัวผ่านการปฏิวัติและการจัดตั้งคำสั่งใหม่

5. การสร้างความแปลกแยกที่เกิดจากปัญหาสังคม

ลัทธิคอมมิวนิสต์ยืนยันว่าการจำหน่ายเป็นปัญหาสังคมและไม่ใช่เป็นรายบุคคลอย่างเคร่งครัด เขาคิดว่ามันเป็นการแปลงสัญชาติและเหตุผลเชิงอุดมการณ์ของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมการเอารัดเอาเปรียบและการกดขี่ การโอนตามลัทธิคอมมิวนิสต์ได้รับการส่งเสริมโดยวัฒนธรรมที่โดดเด่นและมีหน้าที่รับผิดชอบชนชั้นกรรมาชีพที่ไม่ได้รับรู้ถึงสภาพของมันซึ่งเป็นผลดีต่อระบบทุนนิยม ดังนั้นการปฏิวัติจึงมีจุดมุ่งหมายเพื่อปลุกจิตสำนึกทางสังคม

ดูเพิ่มเติมที่:

• ลักษณะความแปลกแยกของอนาธิปไตย Perestroika

6. เสนอการกำจัดของทรัพย์สินส่วนตัว

เพื่อความเสมอภาคทางชนชั้นและการยุติการเอารัดเอาเปรียบที่เป็นไปได้ลัทธิคอมมิวนิสต์เสนอที่จะกำจัดความเป็นเจ้าของของวิธีการผลิตซึ่งแปลเป็นการควบคุมของคนงานผ่านสหภาพและองค์กรรากหญ้ารวม. เนื่องจากไม่มีเจ้าของกิจการจึงไม่สามารถหาประโยชน์หรือความไม่เท่าเทียมกันได้

7. มันต่อต้านปัจเจก

ลัทธิคอมมิวนิสต์นั้นตรงกันข้ามกับลัทธิปัจเจกนิยมเนื่องจากมันทำให้ชนชั้นมีสติเป็นหลักการพื้นฐานและตีความความเป็นปัจเจกนิยมว่าเป็นลักษณะทุนนิยม ดังนั้นทุกคนจึงถูกมองว่าเป็นการแสดงออกในชั้นเรียนของเขาและมีเพียงชนชั้นกรรมาชีพเท่านั้นที่ถือว่าเป็นตัวแทนที่แท้จริงของ "คน" และความดีร่วมกัน ในแง่นี้การส่งเสริมตนเองทางสังคมและเสรีภาพทางเศรษฐกิจส่วนบุคคลไม่ได้รับการยอมรับอย่างดี

8. ต่อสู้กับชนชั้นกลาง

ลัทธิคอมมิวนิสต์มองว่าชนชั้นกลางเป็นศัตรูในการต่อสู้ สิ่งนี้ไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงชนชั้นกลางซึ่งเป็นเจ้าของวิธีการผลิต แต่ยังรวมถึงชนชั้นกลางและขนาดเล็กที่โดยปกติจะใช้งานในระดับรัฐสถาบันวิชาการวิชาชีพวัฒนธรรมและศาสนาที่รับผิดชอบในการสร้างอุดมการณ์

9. เสนอสังคมอิสระ

จากมุมมองทางทฤษฎีลัทธิคอมมิวนิสต์เสนอว่าในที่สุดสังคมจะเรียนรู้ที่จะควบคุมตนเองโดยปราศจากการแทรกแซงของรัฐหรือชนชั้นสูงผู้ปกครอง ไม่มีประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับลัทธิคอมมิวนิสต์มาถึงระดับนี้

10. ระบอบคอมมิวนิสต์เป็นการส่งเสริมตนเองในฐานะมโนธรรมของผู้อื่น

เนื่องจากการเป็นสังคมอิสระนั้นเป็นกระบวนการที่ยาวนานจึงขึ้นอยู่กับสถานะการปฏิวัติเพื่อรับประกันการกระจายความมั่งคั่งภายใต้เงื่อนไขที่เสนอ ระบอบคอมมิวนิสต์พยายามที่จะลงมือทำดังนั้นในฐานะที่เป็นมโนธรรมของประชาชนจึงเป็นล่ามที่ถูกต้องเพียงอย่างเดียวสำหรับความต้องการของพวกเขาและเป็นเพียงผู้ดูแลระบบสินค้าของพวกเขาเท่านั้น

11. ส่งเสริมฝ่ายเดียว

สำหรับลัทธิคอมมิวนิสต์สังคมที่มีความเท่าเทียมผ่านวัฒนธรรมทางการเมืองแบบรวมการให้เหตุผลในการปฏิเสธความหลากหลายทางอุดมการณ์และการส่งเสริมพรรคเดียว อย่างไรก็ตามเนื่องจากระบอบคอมมิวนิสต์ส่งเสริมตัวเองว่าเป็นระบบที่นิยมและเป็นประชาธิปไตยพรรคเดียวอาจไม่นำไปสู่การออกกฎหมายพรรคการเมืองฝ่ายค้าน แต่เป็นการทำให้เสียศีลธรรม

ดูเพิ่มเติมที่:

• ฝ่ายเดียวลักษณะของการปกครองแบบเผด็จการ

12. มีแนวโน้มที่จะเป็นรัฐทุนนิยม

ในรูปแบบคอมมิวนิสต์บางรูปแบบวิธีการเวนคืนที่ยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของรัฐซึ่งจะควบคุมสหภาพ ด้วยเหตุนี้จึงมีแนวโน้มที่ลัทธิคอมมิวนิสต์จะนำไปสู่ลัทธิทุนนิยมของรัฐซึ่งทำหน้าที่เป็นหน่วยงานที่ผูกขาด

13. มีแนวโน้มที่จะเผด็จการ

ระบอบคอมมิวนิสต์มีแนวโน้มที่จะเจาะทุกพื้นที่ของชีวิตทางสังคมโดยอาศัยหลักการต่อต้านปัจเจกชน ดังนั้นในระบอบคอมมิวนิสต์จึงเป็นเรื่องปกติที่จะสังเกตการควบคุมและการเซ็นเซอร์ของสื่อและระบบการศึกษาการแทรกแซงของรัฐเหนือครอบครัวระบบของพรรคเดียวการประหัตประหารทางการเมืองการห้ามศาสนาการทำให้เป็นสื่อของชาติ การผลิต, การทำให้เป็นของชาติของธนาคารและระบบการเงินและการสิ้นสุดของชนชั้นปกครองในอำนาจ

ดูเพิ่มเติมที่:

• มาร์กซ์เผด็จการลักษณะของลัทธิฟาสซิสต์