เป็นไปได้ว่าตลอดชีวิตของเรา เราพบว่าตัวเองอยู่ในความสัมพันธ์ของเราด้วยความอิจฉาริษยา ไม่ว่าเราจะรู้สึกด้วยตัวเองหรือว่าคนอื่นรู้สึกกับเราก็ตาม และเราไม่ได้พูดถึงแค่คู่รักเท่านั้น เรายังพูดถึงพี่น้อง เพื่อนหรือเพื่อนร่วมงานอีกด้วย
บางครั้งภายใต้ข้ออ้างเรื่องความรัก เราแสดงความหึงหวง แต่ความจริงก็คือ สิ่งเดียวที่ความหึงหวงซ่อนอยู่คือความกลัวที่จะสูญเสียบางสิ่งหรือบางคน และความกลัวนี้มาจากความคิดผิดๆ ว่าสิ่งที่เรารู้สึกรักหรือผูกพันเป็นพิเศษนั้นเป็นของเรา
อิจฉาคืออะไร
ความหึงหวงเป็นการตอบสนองทางอารมณ์ที่มนุษย์มี เมื่อเราเชื่อว่าเราถูกคุกคามด้วยการสูญเสียสิ่งที่เรารักและเลิกทำ ในทางใดทางหนึ่ง ความอิจฉาริษยาอยู่กับเรามาตั้งแต่ต้นประวัติศาสตร์ของเรา และแม้แต่ในตำราเทพปกรณัมกรีกก็พูดกันเป็นเรื่องปกติ อันที่จริง ไม่ใช่แค่มนุษย์เท่านั้นที่รู้สึกอิจฉา สัตว์บางชนิด เช่น สุนัข ก็อิจฉาเช่นกัน
ตอนนี้ เริ่มจากคำจำกัดความนี้ เราสามารถพูดได้ว่าความหึงหวงเป็นอารมณ์ตามสัญชาตญาณที่มีอยู่ในตัวของเรา ซึ่งอาจดูเหมือนจำเป็นหากเราพูดถึงการป้องกัน แต่ความจริงก็คือ มันสามารถเป็นตัวทำลายอารมณ์ได้ ไม่ใช่แค่ตัวเราเองแต่เพื่อคนรอบข้างด้วย
เมื่อเราพูดถึงความสัมพันธ์ ความหึงหวงจะปรากฏขึ้นเนื่องจากความไม่มั่นคงและความกลัวที่จะสูญเสียอีกฝ่ายไป และสิ่งนี้เป็นที่นิยมในสถานการณ์ที่เรา เชื่อว่าอีกฝ่ายอาจรักคนอื่น ชอบคนอื่น หรือให้ความสนใจใครมากกว่าที่เราได้รับ
ในแง่นี้ สิ่งแรกที่เราคิดคือความรู้สึกหึงหวงจะเกิดขึ้นในความสัมพันธ์เท่านั้น แต่ความจริงคือคุณต้องเห็นเด็กที่เพิ่งมีน้องชายคนเล็กเท่านั้นที่จะสังเกตเห็นความหึงหวงระหว่างพี่น้อง โดยแม่ของพวกเขา เข้าทำงานและเห็นความอิจฉาริษยาของบางคนเนื่องจากเจ้านายชอบเล่นพรรคเล่นพวกกับเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง หรือเห็นกลุ่มเพื่อนที่ บางคนรู้สึกอิจฉาเพราะคนอื่นใช้เวลาร่วมกันมากกว่าอยู่กับคนใดคนหนึ่ง เช่น
อิจฉาทำไม
เรารู้สึกอิจฉาเพราะตั้งแต่วินาทีแรกในโลกนี้เรามีความคิดผิด ๆ ว่าของบางอย่างเป็นของเรา ตอนแรกแม่ของเรา เพื่อนของเรา และต่อมาคู่ของเรา ถ้าเราหยุดคิดว่าคนอื่นเป็นของเรา ความหึงหวงก็จะไม่เกิด แต่ความจริงก็คือว่ามนุษย์ชอบมีสิ่งที่ดีสำหรับเรา อะไรให้ความเป็นอยู่ที่ดีและสิ่งที่เราต้องการ ทิ้งคู่รักที่เป็นพิษไว้ด้วยกันแน่นอน
นี่คือเหตุผลที่เรามักสับสนระหว่างความรักกับการครอบครอง และเราพบว่าตัวเองเข้าไปพัวพันกับสถานการณ์ที่เรารู้สึกหึงหวง เพราะ เราต้องการยึดติดกับคนอื่น สำหรับเราแต่ความจริงแล้วความรักให้อิสระกับการต้องการครอบครองต่างหากที่ต่างกันมาก แต่ก่อนหน้านี้ ลักษณะพื้นฐานอีกประการหนึ่งที่ชักนำเราหรือไม่ให้อิจฉาริษยา ซึ่งเราทุกคนควบคุมได้ นั่นคือ ความนับถือตนเอง
เมื่อความภาคภูมิใจในตนเองอยู่ในจุดที่ควรจะเป็น เราก็สามารถรักและให้อิสระแก่อีกฝ่ายหนึ่งได้ เพราะเรารู้ว่าเราเป็นใคร เราเชื่อมั่นในตัวเองและรู้สึกปลอดภัย ความอิจฉาริษยา ปรากฏขึ้นในระดับมากเมื่อระดับความนับถือตนเองของเราต่ำ จากนั้นเราจะเชื่อว่าตัวเองไม่เพียงพอ ไม่คู่ควรกับคนอื่น และด้อยกว่าคนอื่น เมื่อเราไม่รักตัวเอง เราจะเห็นภัยคุกคามที่ไม่มีอยู่จริงในทุกหนทุกแห่งรวมถึงความอิจฉาริษยา
ความหึงหวงไม่ใช่การแสดงความรัก
หลายคนให้เหตุผลว่าความหึงหวงที่พวกเขารู้สึกเป็นการแสดงความรัก และ ภายใต้ข้ออ้างนั้น พวกเขาควบคุมอารมณ์คู่ของตน เพราะพวกเขาปกป้อง ตัวเองในความคิดที่ต้องการปกป้องดูแลอีกฝ่าย แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ความหึงหวงไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความกลัวและความไม่มั่นคง
คนที่ควบคุมข้อความของคุณ สิ่งที่คุณทำ วิธีที่คุณแต่งตัวหรือคนที่คุณคุยด้วย ไม่ได้ทำเพราะความรัก เพราะความรักไม่ได้จำกัดเสรีภาพ เขาทำเพราะความต้องการครอบครองและจากความไม่มั่นคงเนื่องจากความนับถือตนเองต่ำ ซึ่งทำให้เขารู้สึกกลัวที่จะสูญเสียคุณไป คนแบบนี้ที่มีความอิจฉาริษยาอาจเป็นพิษร้ายแรงและลากคุณเข้าสู่โลกแห่งการบงการทางอารมณ์ที่ไม่ควรมีใครมายุ่งด้วย
อิจฉาตาร้อน
เรารู้สึกอิจฉาริษยาเมื่อเผชิญกับสถานการณ์บางอย่าง เสียงเตือนนั้นจะเปิดขึ้นในใจเพื่อให้เราใส่ใจมากขึ้นกับสถานการณ์บางอย่างที่อาจเป็นอันตรายได้ เช่น ความสัมพันธ์ของเรานี่เป็นกรณีที่เราสังเกตเห็นว่าการปรากฏตัวของบุคคลที่สามเป็นภัยคุกคามที่แท้จริง โดยที่ ความหึงหวงเป็นสัญญาณเตือนที่บอกให้เราระวัง
แต่ระวัง! เพราะนี่อาจเป็นเหตุผลที่สมบูรณ์แบบสำหรับคนที่ขี้หึงที่สุด และมันก็ไม่ใช่เรื่องนั้นเช่นกัน เริ่มต้นเพราะสถานการณ์ต้องเป็นจริงและไม่ได้ประดิษฐ์ขึ้นจากการอ่านเหตุการณ์ที่เราคิดผิดในหัวของเรา และไม่ใช่เพราะเราอยากเห็นสิ่งนั้น ภัยคุกคามที่แท้จริงจะต้องมีอยู่และต้องไม่ใช่ภัยคุกคามที่เกิดจากความไม่ปลอดภัยของเรา สิ่งพื้นฐานที่นี่คือ เมื่อเผชิญกับความอิจฉาในเชิงบวก เราจะตอบสนองด้วยวุฒิภาวะทางอารมณ์
วิธีเลิกหึง
หากรู้ตัวว่าเป็นคนขี้อิจฉา แสดงว่าคุณได้เริ่มก้าวแรกแล้ว นั่นคือ การรู้จักยอมรับ ตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดในการเลิกรู้สึกอิจฉาคือการสร้างความนับถือตนเอง การเห็นคุณค่าในตนเอง ความมั่นใจที่คุณรู้สึกมีต่อตนเองและคุณค่า คุณให้ตัวเองกับคุณเป็นคนอาจฟังดูซ้ำซากสำหรับคุณ แต่จนกว่าคุณจะทำ คุณจะไม่หยุดรู้สึกอิจฉา
เว้นแต่ว่าคุณไม่ได้อยู่กับคนที่เป็นพิษจริงๆ ที่พิสูจน์ความหึงหวงของคุณ ความจริงก็คือสถานการณ์ที่คุกคามอยู่ในหัวของคุณ แต่เมื่อคุณรู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงที่วิเศษเพียงใด สถานการณ์เหล่านี้จะค่อยๆ หายไป เพราะ คุณรู้ว่าอีกฝ่ายรักคุณจริง ๆและคุณสมควรได้รับสิ่งนั้น ความรักที่ปราศจากเวรภัย