มาร์โก ตูลิโอ ซิเซโร เป็น บุคคลผู้ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์โรมัน มีอายุระหว่าง 106 ถึง 43 ปี ค. และได้รับการยอมรับว่าเป็นบุคคลสำคัญทางสังคม การเมือง และวัฒนธรรม เป็นนักเขียน นักพูด นักปรัชญา และปัญญาชน กระทั่งฝึกเป็นทนายความ แต่บางทีสิ่งที่เขาเป็นที่รู้จักกันดีก็คือจุดยืนในการปฏิวัติของเขาในฐานะนักเคลื่อนไหวของระบบสาธารณรัฐและต่อต้านความอยุติธรรมของเผด็จการ César
เพื่อเป็นการยกย่องงานและชีวิตของเขา เราได้นำวลีที่ดีที่สุดของงานประพันธ์ของเขาในด้านที่เขาพัฒนามากที่สุด
คำพูดที่มีชื่อเสียงโดยซิเซโร
ด้วยวลีเหล่านี้ เราสามารถเจาะลึกลงไปในความคิดและความเชื่อของพวกเขาได้อีกเล็กน้อย
หนึ่ง. ความจริงเสียหายทั้งจากการโกหกและความเงียบ
คนที่นิ่งเฉยต่อความอยุติธรรมก็เป็นคนทุจริตเช่นกัน
2. มิตรภาพทำให้ความเจริญรุ่งเรืองสว่างไสวในขณะที่บรรเทาความทุกข์ยากด้วยการแบ่งปันความเศร้าโศกและความวิตกกังวล
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการมีเพื่อนที่จะแบ่งปันช่วงเวลาที่ดีและทำให้เราสงบลงในเรื่องเลวร้าย
3. ให้แขนยอมจำนนต่อเสื้อคลุม
ข้อตกลงควรดีกว่าการทำสงครามเสมอ
4. จะมีอะไรดีไปกว่าการมีคนที่คุณกล้าพูดด้วยเหมือนตัวคุณเอง
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้อยู่กับคนที่เราไม่เกรงกลัวที่จะเป็นตัวของตัวเอง
5. อยากเรียนก็สอน
วิธีที่ดีในการได้รับความรู้ใหม่คือการสอนสิ่งที่คุณมีอยู่แล้ว
6. บ้านที่ไม่มีหนังสือก็เหมือนร่างกายที่ไร้วิญญาณ
หนังสือคือแก่นแท้ของจิตวิญญาณของมนุษย์
7. ความรักคือความพยายามที่จะสร้างมิตรภาพที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความสวยงาม
ทุกความสัมพันธ์จะยั่งยืน ถ้ามิตรภาพถูกสร้างก่อน
8. คนที่ยั่วยวนผู้พิพากษาที่มีเกียรติในฝีปากของเขา ฉันคิดว่ามีความผิดมากกว่าคนที่โกงเขาด้วยเงิน
มีผู้คนที่ใช้ของขวัญแทนคำพูด
9. สิ่งหนึ่งคือรู้ อีกสิ่งหนึ่งควรรู้วิธีสอน
มีอาชีพที่ไม่มีความสามารถเป็นครู
10. กฎหมายเป็นเหตุผลสูงสุดที่ฝังอยู่ในธรรมชาติและสั่งสิ่งที่ควรทำและห้ามสิ่งที่ตรงกันข้าม
กฎหมายมาจากค่านิยมของเรา
สิบเอ็ด. พลเมืองดีคือคนที่ทนไม่ได้กับอำนาจที่พยายามทำตัวเหนือกว่ากฎหมายในบ้านเมือง
พลเมืองควรดึงความกล้าหาญออกมาเพื่อรักษากฎเกณฑ์ของประชาชน
12. การบ่มเพาะความจำนั้นจำเป็นพอๆกับอาหารของร่างกาย
เราไม่เพียงแต่ต้องดูแลร่างกายของเราเท่านั้น แต่ยังต้องป้องกันความชราทางจิตใจด้วย
13. เพื่อนถึงไม่มาก็ยังอยู่
มิตรภาพที่แท้จริงคือมิตรภาพที่สามารถข้ามระยะทางไปได้ไกล
14. โรคทางใจมีอันตรายกว่าโรคทางกาย
ความอิจฉา ความเคียดแค้น หรือความเกลียดชัง ทำลายล้างและกัดกร่อนได้ดีกว่าความชั่วร้ายอื่นใด
สิบห้า. คนดียิ่งสงสัยความชั่วของผู้อื่นยิ่งยาก
ปัญหาของความเมตตาคือบางครั้งทำให้เราตาบอดจนไม่สามารถทำชั่วต่อผู้อื่นได้
16. การศึกษาและไตร่ตรองธรรมชาติเป็นอาหารตามธรรมชาติของปัญญาและหัวใจ
การเรียนทำให้เราสามารถสร้างโอกาสของตัวเองได้ แต่ยังได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของธรรมชาติที่อยู่รอบตัวเราด้วย
17. เป็นเรื่องผิดต่อมนุษย์ บ้าที่จะยืนหยัดในข้อผิดพลาด
เราทุกคนทำผิดพลาด แต่การทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าเผยให้เห็นถึงความไม่รู้ของเรา
18. ชีวิตของคนที่ตายแล้วยังคงอยู่ในความทรงจำของคนเป็น
ผู้ที่จากไปจะอยู่ในความทรงจำของคนที่รักตลอดไป
19. ชีวิตขาดมิตรภาพไม่ได้
มิตรภาพทำให้ชีวิตน่าตื่นเต้น
ยี่สิบ. คำพยานแห่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของฉันมีค่าสำหรับฉันมากกว่าสุนทรพจน์ของมนุษย์
ไม่สำคัญว่าสิ่งนั้นจะมีประโยชน์แค่ไหน หากคุณจะต้องเสียใจครั้งใหญ่ไปตลอดชีวิต
ยี่สิบเอ็ด. นี่เป็นช่วงเวลาที่เลวร้าย ลูกเลิกเชื่อฟังพ่อแม่แล้ว ใครๆ ก็เขียนหนังสือ
อนาธิปไตยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือสิ่งที่ใช้กับพ่อแม่ที่ดี
22. รากเหง้าของสตูดิโอนั้นขมขื่น ผลไม้รสหวาน
แม้การศึกษาที่เราผ่านมาจะยากเย็นแสนเข็ญแต่ผลที่ได้ย่อมคุ้มค่าเสมอ
23. สำหรับความทุกข์ยาก คุณแทบจะทนไม่ได้ถ้าคุณไม่มีเพื่อนที่ทนทุกข์กับคุณมากกว่าตัวคุณเอง
ความทุกข์ยากจะทนได้ถ้าเรามีคนให้พิง
24. วัยชรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัยชราที่ซื่อสัตย์ มีอำนาจมากมายจนมีค่ามากกว่าความเพลิดเพลินในวัยเยาว์
ความชราที่ดีและสงบหมายถึงชีวิตที่มีกำไรและมีความสุข
25. จะมีความหวานอะไรเหลืออยู่ในชีวิต ถ้าคุณพรากมิตรภาพไป? การพรากมิตรภาพไปจากชีวิตก็เหมือนพรากดวงอาทิตย์ไปจากโลก
ซิเซโร เตือนเราอีกครั้งถึงความสำคัญของมิตรภาพสำหรับผู้คน
26. เราเป็นทาสของกฎหมายเพื่อที่จะเป็นไท
กฎหมายเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อความปลอดภัยของเรา
27. ความมั่นใจทำลายมิตรภาพ การติดต่อมากกินเธอ; เคารพรักษาไว้
มีเพื่อนรักห่วงใยและเคารพ ไม่เคยใช้เลย
28. ความรักนั้นช่างทรยศยิ่งนัก ความยุติธรรมเป็นสิ่งที่เรียกร้อง แต่ความรักต่อสู้เพื่อมัน
ไม่ใช่ทุกคนที่บอกว่ารักคุณจริงๆ บางครั้งก็เป็นเพียงส่วนหน้าในการบรรลุเป้าหมาย
29. การใช้สถานที่ราชการเพื่อเพิ่มคุณค่าส่วนตัวไม่เพียงผิดศีลธรรมเท่านั้น แต่ยังเป็นอาชญากรและน่ารังเกียจ
นี่คือการแสดงความวิปริตของมนุษย์อย่างแท้จริง
30. จะเกิดปัญญาอย่างเดียวไม่พอ ต้องรู้จักใช้
รู้มากไปจะมีประโยชน์อะไรถ้าไม่นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์
31. งบประมาณต้องสมดุล หนี้สาธารณะต้องลดลง ความเย่อหยิ่งของฝ่ายปกครองจะต้องสงบลง และความช่วยเหลือต่อดินแดนต่างประเทศจะต้องลดลง เกรงว่ากรุงโรมจะล้มละลาย
รัฐบาลที่ดีควรจะสามารถควบคุม กำกับ และถ่วงดุลความมั่งคั่งของประชาชนได้
32. การคิดก็เหมือนการมีชีวิตอยู่สองครั้ง
การคิดทำให้เรามีความสามารถในการจินตนาการและการใช้เหตุผล
33. หากคุณมีสวนใกล้ห้องสมุด คุณจะไม่ขาดสิ่งใดเลย
ความรู้กับธรรมชาติ องค์ประกอบดีๆ เพื่อชีวิตที่มหัศจรรย์
3. 4. ความกตัญญูกตเวทีไม่เพียงแต่เป็นคุณงามความดีเท่านั้น แต่ยังเป็นมารดาของผู้อื่นอีกด้วย
ความกตัญญูทำให้เราสามารถเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามีและเห็นความสำคัญของสิ่งที่ได้รับ
35. ใบหน้าคือกระจกของจิตวิญญาณ ส่วนดวงตาคือผู้ทรยศ
เราไม่สามารถซ่อนอารมณ์บนใบหน้าได้
36. เพื่อนแท้มีค่าควรแก่การนับถือมากกว่าญาติ
มีบางครั้งที่เพื่อนของเราซื่อสัตย์กว่าครอบครัวทางสายเลือดของเรา
37. ขับไล่รักเก่าด้วยรักใหม่ เหมือนตะปูตอกตะปู
วิธีเดียวที่จะลืมความรักครั้งเก่าได้คือการรักครั้งใหม่
38. อะไรที่เป็นของคุณก็เป็นของฉัน และทั้งหมดที่เป็นของฉันก็เป็นของคุณ
เรื่องแชร์เรื่องคู่
39. มิตรแท้ย่อมมีอันตราย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่ลำบากที่สุดคือการที่เราได้พบมิตรแท้
40. ความดีของประชาชนคือกฎหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ผู้นำทุกคนควรแสวงหาความผาสุกของประชาชนในชาติของตน
41. ธรรมชาติเองก็ได้ประทับความคิดเรื่องพระเจ้าไว้ในใจของทุกคน
ธรรมชาติเป็นผู้ให้ชีวิตแก่พระเจ้าหรือ?
42. ยิ่งยากบารมียิ่งมาก
ดังนั้น อย่ายอมแพ้ แม้ว่ามันจะดูเหมือนกำลังขึ้นเขา เพราะความพอใจที่คุณจะสัมผัสได้นั้นเกินบรรยาย
43. เราไม่ได้เกิดมาเพื่อตัวเอง
เราเป็นสัตว์สังคม ดังนั้นเราต้องติดต่อกับมนุษย์คนอื่น มีปฏิสัมพันธ์และสัมพันธ์กับผู้อื่น
44. แค่คิดว่าของโหดร้ายมีประโยชน์ก็ผิดศีลธรรมแล้ว
การกระทำที่โหดร้าย ควรได้รับโทษ ไม่ใช่การปรบมือ
สี่ห้า. การพอใจในสิ่งที่เรามีคือความมั่งคั่งและปลอดภัยที่สุด
หากเรามีความสุขกับสิ่งที่มีก็จะสามารถจัดการกับทรัพย์สมบัติที่จะตามมาได้ดีขึ้น
46. ลักษณะของชายผู้กล้าหาญและแน่วแน่จะไม่ถูกพัดพาไปโดยความทุกข์ยากและไม่ละทิ้งตำแหน่งของตน
ความกล้าไม่ได้หมายความว่าไม่กลัว แต่เป็นการเผชิญหน้ากับความกลัวนั้นด้วยการเชิดหน้าขึ้นสูง
47. มนุษย์ไม่มีศัตรูตัวใดร้ายไปกว่าตัวเขาเอง
ทุกคนล้วนมีศัตรูและอุปสรรคเป็นของตัวเอง
48. ความโง่เขลาของวัยชราไม่ได้บ่งบอกลักษณะของคนแก่ทุกคน แต่เป็นเพียงคนโง่เท่านั้น
ความโง่เป็นลักษณะที่เราสามารถสังเกตเห็นได้ในคนทุกช่วงอายุ
49. สบายที่ไหน ที่นั่นมีบ้านเกิด
บ้านคือที่ที่ให้โอกาสเราเติบโต
ห้าสิบ. อย่าทำร้ายเพื่อนแม้แต่เรื่องล้อเล่น
ทำร้ายเพื่อนคือความเสียใจที่ไม่มีวันหายไป
51. ความซื่อสัตย์เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การยกย่องเสมอ แม้ว่ามันจะไม่ได้กล่าวถึงประโยชน์ ผลตอบแทน หรือผลประโยชน์ก็ตาม
ไม่ใช่เรื่องผิดที่จะรู้จักใช้ศีลธรรมอย่างถูกต้องในโลกที่เชิญชวนให้คุณไม่มีมัน
52. ความยุติธรรมไม่หวังสิ่งตอบแทน เขายอมรับมันด้วยตัวเขาเอง และคุณธรรมทั้งหลายก็เช่นกัน
ความยุติธรรมเป็นทั้งคุณธรรมและสิทธิที่เฉพาะบุคคลเท่านั้นที่จะยกย่องและเคารพได้
53. เมื่อผู้คนถูกกำหนดให้เป็นทาสและพบว่าตนเองต่ำต้อย นับเป็นความโง่เขลาที่จะพยายามรื้อฟื้นจิตวิญญาณแห่งความภาคภูมิใจและเกียรติยศ เสรีภาพ และความรักในกฎหมาย เพราะเขาโอบกอดโซ่ตรวนของตนอย่างกระตือรือร้นตราบเท่าที่พวกเขายังเลี้ยงดูมันอยู่ ไม่มีความพยายามในส่วนของคุณ
เพื่อช่วยเหลือประชากร เราต้องขอความช่วยเหลือและต่อสู้กับผู้จับกุม ไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามปลดปล่อยผู้ที่กดขี่พวกเขา
54. มิตรภาพเริ่มต้นที่จุดสิ้นสุดหรือจุดสิ้นสุดของความสนใจ
มิตรภาพไม่อนุญาตให้ความเห็นแก่ตัวที่อาจทำร้ายผู้อื่น
55. ทุกสิ่งที่รู้สึก รู้ ต้องการ และมีอำนาจในการพัฒนานั้นมาจากสวรรค์และสวรรค์ และด้วยเหตุนี้จึงต้องเป็นอมตะ
การอ้างอิงถึงการสร้าง เนื่องจากทุกสิ่งที่มีมโนธรรมต้องเป็นสิ่งที่พระเจ้าสร้างตามความหมาย
56. ชื่นชมผู้พูดที่พูดจาฉะฉานสุขุมรอบคอบ
ไม่มีสิ่งใดคู่ควรแก่การเคารพมากไปกว่าบุคคลที่ใช้พรสวรรค์ของเขาในการให้คำแนะนำแทนที่จะได้รับความช่วยเหลือ
57. ไม่มีอะไรสวยงามไปกว่าการได้รู้ความจริง ไม่มีอะไรน่าละอายไปกว่าการยอมรับคำโกหกและยอมรับความจริง
การยอมรับความจริงว่าเป็นความไม่รู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่ง
58. ฝีมือไร้เกียรติไร้ประโยชน์
การมีพรสวรรค์หรือประสบความสำเร็จในบางสิ่งมันไม่มีประโยชน์หากคุณเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจ
59. สันติภาพที่แย่ย่อมดีกว่าสงครามที่ดีที่สุดเสมอ
สันติภาพจะเป็นที่พึงปรารถนาเสมอ แม้ว่าจะเป็นการสงบศึก เหนือการเผชิญหน้าทุกรูปแบบ
60. ท่ามกลางอาวุธ กฎกลายเป็นความเงียบ
สงครามไม่มีที่ว่างสำหรับเหตุผลของมนุษย์
61. ไม่มีสิ่งใดที่มนุษย์สร้างขึ้น ไม่ช้าก็เร็วก็ไม่ทำลาย
ทุกสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมีวันหมดอายุไม่ว่าจะเป็นวัตถุหรืออุดมการณ์
62. การบริหารราชการแผ่นดินก็เหมือนกับผู้ปกครอง ควรมุ่งไปที่ผลประโยชน์ของผู้ให้ ไม่ใช่ผู้ที่ได้รับความไว้วางใจ
ประชาชนมอบอำนาจให้ผู้ปกครองเป็นตัวแทน ด้วยเหตุนี้จึงต้องเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมิใช่ประโยชน์ส่วนตน
63. กินและดื่ม ตายแล้วจะไม่มีความสุข
เคยสงสัยไหมว่าหลังความตายจะเกิดอะไรขึ้น
64. นี่คือกฎข้อแรกของมิตรภาพ: ถามเพื่อนเฉพาะสิ่งที่ซื่อสัตย์ และสิ่งที่ควรทำเพื่อพวกเขาเท่านั้น
เป็นไปได้ไหมที่เราจะเรียกตัวเองว่าเพื่อนกับใครสักคน ถ้าเราขอให้เขาทำผิดหรือเราทำผิดต่อเขา
65. อดีตยังเป็นปัจจุบันและอนาคต ชาติที่ลืมคือสูญ
การศึกษาอดีตทำให้คนมีโอกาสเรียนรู้จากความผิดพลาดและป้องกันไม่ให้ทำผิดอีก
66. ไม่มีอะไรเร็วเท่ากับการใส่ร้าย ไม่มีอะไรที่เปิดตัวได้ง่ายกว่า ยอมรับได้ง่ายกว่า หรือแพร่กระจายได้เร็วกว่า
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ข้อเท็จจริงหรือข้อพิสูจน์ไม่จำเป็นต้องยอมรับการใส่ร้าย ตรงกันข้าม กลับเติบโตเหมือนก้อนหิมะ
67. ผู้ชายก็เหมือนไวน์ เวลาเปรี้ยวอมเปรี้ยวและปรับปรุงสิ่งดีๆ
มีบางคนที่เมื่อเวลาผ่านไปจะกลายเป็นคนขมขื่น และคนอื่นๆ สามารถมีความสุขกับชีวิตได้
68. ผู้ชายไม่รู้หรอกว่ารายได้มหาศาลขนาดไหน
ในขณะที่เรามีชีวิตอยู่ เราจะถูกกำหนดให้คิดเพื่อให้ชีวิตดีขึ้น
69. กวีเกิดขึ้น นักพูดถูกสร้างขึ้น
ผู้พูดต้องใช้ความสามารถของตนจึงจะพูดได้อย่างถูกต้อง
70. ไม่มีอะไรเหลือเชื่อที่การพูดในที่สาธารณะจะทำให้เป็นที่ยอมรับไม่ได้
พลังของคำพูดนั้นไม่มีที่สิ้นสุดและทำให้คุณประหลาดใจเพราะมันสามารถทำให้เรายอมรับหรือเปลี่ยนใจได้ในทันที
71. การมีชีวิตอยู่คือการคิด... นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด
คุณเคยคำนึงถึงความสำคัญของการคิดบ้างไหม
72. นิสัยชอบพูดว่าใช่มันดูอันตรายและลื่นสำหรับฉัน
การตอบตกลงทุกอย่าง ไม่ว่าจะด้วยความกลัว ความไม่มั่นใจ หรือความใจดีมากเกินไป เป็นสิ่งที่อันตราย
73. มิตรภาพไม่มีอยู่จริงเมื่อคนหนึ่งไม่อยากฟังความจริงและอีกคนเต็มใจที่จะโกหก
มิตรภาพที่แท้จริงจะบอกความจริงแก่กันเสมอไม่ว่าจะเจ็บปวดเพียงใดหากเป็นไปเพื่อประโยชน์ของกันและกัน
74. ชุมชนเป็นเหมือนผู้ควบคุมชุมชน
ถ้าประชาชนมีผู้ปกครองที่เจริญรุ่งเรือง แต่ถ้าประชาชนมีผู้ปกครองที่ฉ้อฉล ประชาชนก็จะรับเอาวัฒนธรรมแห่งการทุจริตไปด้วย
75. ถึงจะแก่แต่ก็ยังเรียนรู้จากลูกศิษย์
ทั้งครูและนักเรียนสามารถเรียนรู้จากกันและกันและสอนพวกเขาได้
76. ฉันจำได้แม้กระทั่งสิ่งที่ฉันไม่ต้องการ ลืมไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ
เราต้องระลึกไว้เสมอว่าอะไรที่เราไม่ต้องการทำ มี หรือเป็น และอย่าลืมสิ่งที่เราอยากทำ มี และเป็น
77. ทวยเทพมีอยู่ตลอดไม่เคยเกิด
ตั้งคำถามถึงการมีอยู่ของเทพเจ้า
78. ความอยากต้องเชื่อฟังเหตุผล
การที่เราปล่อยให้ตัวเองถูกพัดพาไปตามความปรารถนา เราไม่สามารถแยกแยะได้ว่าสิ่งใดเป็นแรงจูงใจสู่ความสำเร็จ และสิ่งใดเป็นความตั้งใจ
79. มีอานิสงส์ตามวัน มีลาภ สหาย
ที่นี้เรามาดูกันว่าเราควรอยู่ท่ามกลางคุณธรรมอย่างไรแต่ก็ควรพึ่งโชคกันสักหน่อย
80. กฎข้อแรกของนักประวัติศาสตร์คือเขาจะไม่กล้าโกหก ประการที่สองคือจะไม่ระงับสิ่งที่เป็นจริง นอกจากนี้ งานเขียนของพวกเขาจะไม่ถูกสงสัยว่าลำเอียงหรือมุ่งร้าย
นักประวัติศาสตร์เปิดเผยและศึกษาสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตแต่ยังเขียนให้คนรุ่นหลังได้รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันให้ได้ศึกษา
81. ไม่มีมนุษย์คนใดในชาติใดที่ยึดถือธรรมชาติเป็นเครื่องนำทางแล้วไม่สามารถบรรลุถึงความจริงได้
ธรรมชาติสามารถชี้นำมนุษย์ทุกคนไปในทางที่ถูกต้อง เพราะเราทุกคนล้วนมาจากธรรมชาติ
82. ศัตรูที่ซ่อนเร้นและเงียบนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าศัตรูที่เปิดเผย
การรู้เจตนาร้ายของใครบางคนทำให้เราเตรียมใจเผชิญหน้าได้ แต่การไม่รู้ความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ของผู้ที่ต้องการทำร้ายเราทำให้เราอ่อนแอ
83. ฉันไม่อายที่จะสารภาพว่าฉันไม่รู้ในสิ่งที่ฉันไม่รู้
เราต้องเรียนรู้ที่จะรับรู้เมื่อเราไม่รู้อะไรบางอย่าง เมื่อนั้นผู้อื่นจะสามารถสอนเราเกี่ยวกับโลกใบนี้ได้มากขึ้นเรื่อยๆ
84. วิญญาณทั้งหมดเป็นอมตะ แต่วิญญาณของผู้เที่ยงธรรมและวีรบุรุษคือสวรรค์
ผู้อุทิศชีวิตเพื่อแสวงหาความดีแห่งธรรมคือผู้ที่สมควรได้รับการจดจำและยกย่องตลอดไป
85. นิสัยเป็นธรรมชาติที่สอง
ไม่มีใครอยู่ได้โดยไม่มีกิจวัตรประจำวัน